-
401.《涂山怀古》 唐·陈陶
落拓书剑晚,清秋鹰正笼。
涂山间来上,敬爱如登龙。
览古觉神王,翛然天地空。
东南更何有,一醉先王风。 -
402.《续古二十九首》 唐·陈陶
大尧登宝位,麟凤焕宸居。
海曲沾恩泽,还生比目鱼。
生值揖逊历,长歌东南春。
钓鳌年三十,未见天子巡。 -
403.《献中书潘舍人》 唐·李中
运叶半千数,天钟许国臣。
鹏霄开羽翼,凤阙演丝纶。
顾问当清夜,从容向紫宸。
立言成雅诰,正意叙彝伦。 -
404.《和江西萧少卿见寄二首》 唐·徐铉
亡羊岐路愧司南,二纪穷通聚散三。
老去何妨从笑傲,病来看欲懒朝参。
离肠似线常忧断,世态如汤不可探。 -
405.《纳后夕侍宴》 唐·徐铉
天上轩星正,云间湛露垂。
礼容过渭水,宴喜胜瑶池。
彩雾笼花烛,升龙肃羽仪。
君臣欢乐日,文物盛明时。 -
406.《奉和宫傅相公怀旧见寄四十韵》 唐·徐铉
谢傅功成德望全,鸾台初下正萧然。
抟风乍息三千里,感旧重怀四十年。
西掖新官同贾马,南朝兴运似开天。 -
407.《送陈秘监归泉州》 唐·徐铉
风满潮沟木叶飞,水边行客驻骖騑.三朝恩泽冯唐老,万里乡关贺监归。
世路穷通前事远,半生谈笑此心违。
离歌不识高堂庆,特地令人泪满衣。 -
408.《题桃源》 唐·李宏皋
山翠参差水渺茫,秦人昔在楚封疆。
当时避世乾坤窄,此地安家日月长。
草色几经坛杏老。
岩花犹带涧桃香。
他年倘遂平生志,来著霞衣侍玉皇。 -
409.《哭李韶》 唐·王元
韶也命何奇,生前与世违。
贫栖古梵刹,终著旧麻衣。
雅句僧抄遍,孤坟客吊稀。
故园今孰在,应见梦中归。 -
410.《金陵怀古》 唐·唐尧臣
晋末英雄起,神器沦荒服。
胡月蚀中原,白日升旸谷。
金陵实形胜,关山固重复。
巨壑隍北壖,长江堑西隩. -
411.《送孙舍人归湘州》 唐·梁陟
盛才倾世重,清论满朝归。
作隼他年计,为鸳此日飞。
比肩移日近,抗首出郊畿。
为报清漳水,分明照锦衣。 -
412.《代妻答诗(一作女郎葛鸦儿作)》 唐·河北士人
蓬鬓荆钗世所稀,布裙犹是嫁时衣。
胡麻好种无人种,合是归时底不归。 -
413.《会昌春连宴即事》 唐·白居易
元年寒食日,上巳暮春天。
鸡黍三家会,莺花二节连。
——白居易
光风初澹荡,美景渐暄妍。 -
414.《泛长城东溪,暝宿崇光寺,寄处士陆羽联句》 唐·皎然
箬水青似箬,玉山碧于玉。
——崔子向
逼霄沓万状,截地分千曲。
——皎然 -
415.《怀良人》 唐·葛鸦儿
蓬鬓荆钗世所稀,布裙犹是嫁时衣。
胡麻好种无人种,正是归时不见归。 -
416.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
417.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
418.《归山作》 唐·护国
喧静各有路,偶随心所安。
纵然在朝市,终不忘林峦。
四皓将拂衣,二疏能挂冠。
窗前隐逸传,每日三时看。 -
419.《赠李中丞洪一首》 唐·皎然
深沈阃外略,奕世当荣寄。
地裂大将封,家传介珪瑞。
至今漳河俗,犹受仁人赐。
公初镇惟邢,决胜无精兵。 -
420.《答苏州韦应物郎中》 唐·皎然
诗教殆沦缺,庸音互相倾。
忽观风骚韵,会我夙昔情。
荡漾学海资,郁为诗人英。
格将寒松高,气与秋江清。