-
141.《咏邻女东窗海石榴》 唐·李白
鲁女东窗下,海榴世所稀。
珊瑚映绿水,未足比光辉。
清香随风发,落日好鸟归。
愿为东南枝,低举拂罗衣。
无由一攀折,引领望金扉。 -
142.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
143.《郡斋感秋,寄诸弟》 唐·韦应物
首夏辞旧国,穷秋卧滁城。
方如昨日别,忽觉徂岁惊。
高阁收烟雾,池水晚澄清。
户牖已凄爽,晨夜感深情。 -
144.《赠李判官》 唐·韦应物
良玉定为宝,长材世所稀。
佐幕方巡郡,奏命布恩威。
食蔬程独守,饮冰节靡违。
决狱兴邦颂,高文禀天机。 -
145.《送李儋》 唐·韦应物
别离何从生,乃在亲爱中。
反念行路子,拂衣自西东。
日昃不留宴,严车出崇墉。
行游非所乐,端忧道未通。
春野百卉发,清川思无穷。
芳时坐离散,世事谁可同。
归当掩重关,默默想音容。 -
146.《云阳馆怀谷口》 唐·韦应物
清泚阶下流,云自谷口源。
念昔白衣士,结庐在石门。
道高杳无累,景静得忘言。
山夕绿阴满,世移清赏存。 -
147.《冬夜》 唐·韦应物
杳杳日云夕,郁结谁为开。
单衾自不暖,霜霰已皑皑。
晚岁沦夙志,惊鸿感深哀。
深哀当何为,桃李忽凋摧。 -
148.《七夕》 唐·韦应物
人世拘形迹,别去间山川。
岂意灵仙偶,相望亦弥年。
夕衣清露湿,晨驾秋风前。
临欢定不住,当为何所牵。 -
149.《萼绿华歌》 唐·韦应物
有一人兮升紫霞,书名玉牒兮萼绿华。
仙容矫矫兮杂瑶珮,轻衣重重兮蒙绛纱。
云雨愁思兮望淮海,鼓吹萧条兮驾龙车。
世淫浊兮不可降,胡不来兮玉斧家。 -
150.《太白胡僧歌》 唐·岑参
闻有胡僧在太白,兰若去天三百尺。
一持楞伽入中峰,世人难见但闻钟。
窗边锡杖解两虎,床下钵盂藏一龙。 -
151.《玉门关盖将军歌》 唐·岑参
盖将军,真丈夫。
行年三十执金吾,身长七尺颇有须。
玉门关城迥且孤,黄沙万里白草枯。
南邻犬戎北接胡,将军到来备不虞。 -
152.《送颜韶(得飞字)》 唐·岑参
迁客犹未老,圣朝今复归。
一从襄阳住,几度梨花飞。
世事了可见,怜君人亦稀。
相逢贪醉卧,未得作春衣。 -
153.《故仆射裴公挽歌三首》 唐·岑参
盛德资邦杰,嘉谟作世程。
门瞻驷马贵,时仰八龙名。
罢市秦人送,还乡绛老迎。
莫埋丞相印,留著付玄成。 -
154.《韩员外夫人清河县君崔氏挽歌二首》 唐·岑参
令德当时重,高门举世推。
从夫荣已绝,封邑宠难追。
陌上人皆惜,花间鸟亦悲。
仙郎看陇月,犹忆画眉时。 -
155.《送崔全被放归都觐省》 唐·岑参
夫子不自衍,世人知者稀,来倾阮氏酒,去著老莱衣。
渭北草新出,关东花欲飞,楚王犹自惑,片玉且将归。 -
156.《送颜韶(得飞字)》 唐·岑参
迁客犹未老,圣朝今复归。
一从襄阳住,几度梨花飞。
世事了可见,怜君人亦稀。
相逢贪醉卧,未得作春衣。 -
157.《故仆射裴公挽歌三首》 唐·岑参
盛德资邦杰,嘉谟作世程。
门瞻驷马贵,时仰八龙名。
罢市秦人送,还乡绛老迎。
莫埋丞相印,留著付玄成。 -
158.《韩员外夫人清河县君崔氏挽歌二首》 唐·岑参
令德当时重,高门举世推。
从夫荣已绝,封邑宠难追。
陌上人皆惜,花间鸟亦悲。
仙郎看陇月,犹忆画眉时。 -
159.《酬秘书弟兼寄幕下诸公》 唐·高适
亚相膺时杰,群才遇良工。
翩翩幕下来,拜赐甘泉宫。
信知命世奇,适会非常功。
侍御执邦宪,清词焕春丛。 -
160.《赠别王十七管记》 唐·高适
故交吾未测,薄宦空年岁。
晚节踪曩贤,雄词冠当世。
堂中皆食客,门外多酒债。
产业曾未言,衣裘与人敝。