-
1.《山行行歌十首》 宋·周文璞
遨游自是不思归,花气蒸衣气力微。
抛弃文书亡俗累,岭猿吟后闭山扉。 -
2.《题赵希远画宋杭京万松金阙图》 明·高启
长松掀髯若群龙,下绕宫阙云千重。
凤凰山头望前殿,翠涛正涌金芙蓉。
海门日出潮初上,白鹤飞来近仙掌。
百官候缀紫宸班,露滴朝衣气森爽。 -
3.《次韵重阳二首》 宋·李新
故事登高会,流风落帽文。
客樽常满满,篱菊任纷纷。
马埒摅衣气,萸囊想旧闻。
不须兰作佩,骚客恨如云。 -
4.《和友人秋怀》 宋·卫宗武
林薮发枯山敛眉,凛秋岂但楚臣悲。
翩翩莺燕知何往,猎猎鹰鸇正得时。
残雨晓添衣气润,新寒夜厌漏声迟。
悲风入调须频奏,妙趣惟庆心自知。 -
5.《七夕曝衣篇》 唐·沈佺期
君不见昔日宜春太液边,披香画阁与天连。
灯火灼烁九微映,香气氛氲百和然。
此夜星繁河正白,人传织女牵牛客。
宫中扰扰曝衣楼,天上娥娥红粉席。 -
6.《授衣还田里》 唐·韦应物
公门悬甲令,浣濯遂其私。
晨起怀怆恨,野田寒露时。
气收天地广,风凄草木衰。
山明始重叠,川浅更逶迤。
烟火生闾里,禾黍积东菑。
终然可乐业,时节一来斯。 -
7.《杭州天竺、灵隐二寺顷岁亦布衣一游…追思为诗二首》 唐·李绅
翠岩幽谷高低寺,十里松风碧嶂连。
开尽春花芳草涧,遍通秋水月明泉。
石文照日分霞壁,竹影侵云拂暮烟。 -
8.《秦王卷衣》 唐·陈标
秦王宫阙霭春烟,珠树琼枝近碧天。
御气馨香苏合启,帘光浮动水精悬。
霏微罗縠随芳袖,宛转鲛鮹逐宝筵。
从此咸阳一回首,暮云愁色已千年。 -
9.《喷玉泉冥会诗八首·白衣叟述甘棠馆西楹诗》 唐·李玖
浮云凄惨日微明,沉痛将军负罪名。
白昼叫阍无近戚,缟衣饮气只门生。
佳人暗泣填宫泪,厩马连嘶换主声。
六合茫茫皆汉土,此身无处哭田横。 -
10.《舞衣曲》 唐·温庭筠
藕肠纤缕抽轻春,烟机漠漠娇娥嚬。
金梭淅沥透空薄,剪落交刀吹断云。
张家公子夜闻雨,夜向兰堂思楚舞。