-
1.《霁后作(齐梁体)》 唐·曹邺
新霁辨草木,晚塘明衣衿。
乳燕不归宿,双双飞向林。
微照露花影,轻云浮麦阴。
无人可招隐,尽日登山吟。 -
2.《甘露寺多景楼》 宋·曾巩
欲收嘉景此楼中,徒倚阑干四望通。
云乱水光浮紫翠,天含山气入青红。
一川钟呗淮南月,万里帆樯海餐风。
老去衣衿尘土在,只将心目羡冥鸿。 -
3.《茅亭闲坐》 宋·曾巩
荆门常昼掩,不必云山深。
岂敢尚孤绝,自能收寸心。
草萌被远径,鸟语变乔林。
散帙味新趣,鸣絃叹余音。 -
4.《访隐者不遇》 宋·赵汝鐩
两腋乘西风,送我上高岑。
竹根一泉通,石径万木森。
中有隐者居,败屋莓苔侵。
山空人不见,云满挂壁琴。
两鹤出候我,逢迎啄衣衿。
应酬久颇厌,走避不可寻。
谁伴山下去,明月升高林。 -
5.《次令衿游玉壶高咏十绝·凭栏看花》 宋·席羲叟
湖光空阔水天秋,翠盖红衣永日留。
惟有诗情磨不尽,碧云吟就喜汤休。 -
6.《张宛丘寄衣曲》 宋·艾性夫
要识关雎乐不淫,勿疑汉上有题衿。
思无邪是观诗法,一笑先生欠古心。 -
7.《蝉鸣一篇五章》 唐·宋华
蝉其鸣矣,于彼疏桐。
庇影容迹,何所不容。
嘒嘒其长,永托于风。 -
8.《赠送前刘五经映三十四韵》 唐·李商隐
建国宜师古,兴邦属上庠。
从来以儒戏,安得振朝纲。
叔世何多难,兹基遂已亡。
泣麟犹委吏,歌凤更佯狂。 -
9.《和主司王起(一作奉和主司王仆射答周侍郎贺放榜作)》 唐·卢肇
嵩高降德为时生,洪笔三题造化名。
凤诏伫归专北极,骊珠搜得尽东瀛。
褒衣已换金章贵,禁掖曾随玉树荣。
明日定知同相印,青衿新列柳间营。 -
10.《送徐涣端公南归》 唐·郑谷
青衿离白社,朱绶始言归。
此去应多羡,初心尽不违。
江帆和日落,越鸟近乡飞。
一路春风里,杨花雪满衣。