-
1.《送朱乔年被举荐监石井镇》 宋·苏籀
石井镇初腾一鹗,管城子健斡千钧。
已然自足雄吾党,其进只应轶古人。
衣被卉裳殊欲惯,解捐犊佩猾商驯。
万钟他日扶危手,五斗怡怡为奉亲。 -
2.《娇女诗》 魏晋·左思
吾家有娇女,皎皎颇白皙。
小字为纨素,口齿自清历。
鬓发覆广额,双耳似连璧。
明朝弄梳台,黛眉类扫迹。 -
3.《潮州韩文公庙碑》 宋·苏轼
匹夫而为百世师,一言而为天下法。
是皆有以参天地之化,关盛衰之运,其生也有自来,其逝也有所为。
故申、吕自岳降,傅说为列星,古今所传,不可诬也。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。 -
4.《种橦花》 元·陈高
炎方有橦树,衣被代蚕桑。
舍西得闲园,种之漫成行。
苗生初夏时,料理晨夕忙。
挥锄向烈日,洒汗成流浆。 -
5.《担夫谣(黔人能歌之,予为之增损其语作谣)》 明·纪青
担夫来,担夫来,尔何为者军当差。
朝廷养军为杀贼,遣作担夫谁爱惜。
自从少小被编差,垂老奔忙何暂息。
只今丁壮逃亡尽,数十残兵浑瘠黑。 -
6.《杂诗》 清·程岫
木棉初种时,其子皆露天。
意在衣被人,不肯为人怜。
我行忽见之,三叹心惕然。
感此复再拜,草中有大贤。 -
7.《咏蚕》 宋·姜特立
{左亻右蠡}{左亻右蠡}屡神化,宛宛始成室。
生从五泰初,事至三起毕。
利物先遭烹,谋身自无术。
衣被遍四方,丘山计端疋。 -
8.《星夕前露坐观行云作》 宋·卫宗武
一气有聚散,变化莫能测。
氤氲弥太虚,肤寸繇触石。
翕如华盖张,纷若纤纩擘。
缉缉鲸布鳞,翩翩凤展翼。 -
9.《五云诗》 宋·卫宗武
行岩万壑东南美,中有一山尤秀伟。
伊谁衣被以佳名,非雾非烟腾瑞气。
有人於此曾课书,出山能士为写图。
风林泉石振清响,佔毕吟诵声难模。 -
10.《秋夜对雨寄石瓮寺二秀才》 唐·王建
夜山秋雨滴空廊,灯照堂前树叶光。
对坐读书终卷后,自披衣被扫僧房。 -
11.《苦寒》 唐·韩愈
四时各平分,一气不可兼。
隆寒夺春序,颛顼固不廉。
太昊弛维纲,畏避但守谦。
遂令黄泉下,萌牙夭句尖。 -
12.《送至洪沙弥赴上元受戒(上元江中蔡州有梁戒坛)》 唐·皎然
不肯资章甫,胜衣被木兰。
今随秣陵信,欲及蔡州坛。
野寺钟声远,春山戒足寒。
归来次第学,应见后心难。 -
13.《寄钱太史受之》 明·憨山大师
匡庐列云霄,江湖邈天际。
地涌青莲华,枝叶相鲜丽。
眷彼华中人,超然隔尘世。
梦想五十年,良缘图未遂。 -
14.《早梅二首》 宋·何澹
庾岭香腮想未真,东明才见一枝新。
阳和衣被风花卉,繁杏夭桃次第春。 -
15.《採桑行》 宋·顾禧
日高高,蚕蠕蠕。
蚕能衣被天下,不遑自保其躯。 -
16.《柘轩》 宋·李侗
三春采采为蚕供,衣被生灵独有功。
野外谩多閒草木,可惭无计谢东风。 -
17.《记所见开元寺吴道子画佛灭度以答子由》 宋·苏轼
西方真人谁所见,衣被七宝従双狻。
当时修道颇辛苦,柏生两肘乌巢肩。
初如濛濛隐山玉,渐如濯濯出水莲。
道成一旦就空灭,奔会四海悲人天。 -
18.《送韩漕华文移节江东》 宋·杨万里
公家文公天斗星,可双孟氏再六经。
姓名不上凌烟去,只与日月争光明。
君家魏国天一柱,柱天无倾日无雾。
唯天唯尧唯永昭,皋且以还俱避路。 -
19.《以酒渴爱江清作五小诗寄廖明略学士兼简初和》 宋·黄庭坚
竹林文章伯,国士无与双。
比来少制作,非以弱故降。
景阳机中锦,犹衣被丘江。
时时能度曲,秀句入新腔。 -
20.《依韵和王平甫见寄》 宋·梅尧臣
尊王兴霸国,古莫重齐桓。
仲尼书大法,亦莫重更端。
文章革浮浇,近世无如韩。
健笔走霹雳,龙蛇奋潜蟠。