-
41.《玉女摇仙佩·佳人》 宋·柳永
飞琼伴侣,偶别珠宫,未返神仙行缀。
取次梳妆,寻常言语,有得几多姝丽。
拟把名花比。
恐旁人笑我,谈何容易。 -
42.《八六子(平调)》 宋·柳永
如花貌。
当来便约,永结同心偕老。
为妙年、俊格聪明,凌厉多方怜爱,何期养成心性近,元来都不相表。
渐作分飞计料。 -
43.《红窗听(仙吕调)》 宋·柳永
如削肌肤红玉莹。
举措有、许多端正。
二年三岁同鸳寝。
表温柔心性。
别后无非良夜永。
如何向、名牵利役,归期未定。
算伊心里,却冤成薄幸。 -
44.《木兰花令》 宋·黄庭坚
可怜翡翠随鸡走。
学绾双鬟年纪小。
见来行待恶怜伊,心性娇痴空解笑。
红蕖照映霜林表。
杨柳舞风腰袅袅。
衾余枕剩尽相容,只是老人难再少。 -
45.《水调歌头(十之八)》 宋·夏元鼎
神气精三药,举世没人知。
气随精化,镇常神逐气无归。
心地不明天巧。
业识更缠地网,背却上天梯。 -
46.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
47.《合宫歌(皇佑二年飨明堂)》 宋·赵祯
缵重明。
端拱保凝命。
广大孝休德,永锡四海有庆。
觚坛寓礼正典名。 -
48.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
49.《象祠记》 明·王守仁
灵、博之山,有象祠焉。
其下诸苗夷之居者,咸神而祠之。
宣慰安君,因诸苗夷之请,新其祠屋,而请记于予。
予曰:“毁之乎,其新之也?”曰:“新之。 -
50.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
51.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
52.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
53.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
54.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
55.《四言诗·祭母文》 现代·毛泽东
呜呼吾母,遽然而死。
寿五十三,生有七子。
七子余三,即东民覃。
其他不育,二女二男。 -
56.《奉和喜雪应制》 唐·许敬宗
山兼州表奇贶,閟竹应遐巡。
何如御京洛,流霰下天津。
忽若琼林曙,俄同李径春。
姑峰映仙质,郢路杂歌尘。 -
57.《木兰花慢 听姜惠甫摘阮》 元·王旭
想高情千古,谁得似、仲容贤。
把山海遗音,写归玄璧,妙绝当年。
清风竹林人去,被浮哇、迷却性中天。
不有黄台公子,宁闻清庙朱弦。 -
58.《题浯溪中兴颂二首》 宋·陈容
银旗金甲渡巴西,灵武城楼已万几。
一札祗闻元帅命,五笺合待使臣归。
未闻请表更追表,且看黄衣换紫衣。
天性非由人伪灭,何缘尚父结张妃。 -
59.《首阳山行》 宋·郭士道
首阳山,青巃嵷。
上耸紫盖凌瑶空,下周林壑盘苍龙。
嵯峨自太古,崒嵂镇寰中。
黄河西来绕其下,日夕云气开鸿蒙。 -
60.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。