-
81.《览梅圣俞诗编》 宋·韩维
夙昔诵佳句,跂予慕高风。
何意忧艰馀,邂逅此相逢。
群初应府辟,捧檄来自东。
引车穷檐下,眷然顾微躬。 -
82.《寄宗彦侄》 宋·韩维
清寒霁愈剧,幽居夜正间。
环炉尽兄弟,无为愁苦颜。
游心物象表,放论文字间。
念汝不与此,慨然以长叹。 -
83.《仁宗皇帝挽歌辞四首》 宋·强至
圣运一千载,君临四十春。
宝图先与子,妙断独如神。
瑞表虚南极,哀声动北辰。
天钟尧舜性,庙号讫称仁。 -
84.《再次韵答节推司理路监岳》 宋·陈造
世传秀句我既不能如唐王维,民依慈母亦复不能如汉杜诗。
一官强颜窍温饱。
粗免庚癸形瘦辞。
分从村歌趁社鼓,厌见翻云覆手雨。 -
85.《和虞沧江见寄宴坐闻秋香》 宋·吴泳
春芳如丽人,骄色不肯除。
秋芳如高士,一味甘恬虚。
我闼本洞然,香负来虚徐。
滋兰露承掌,延桂月满裾。 -
86.《学古堂为毛应叔题》 宋·冯时行
昔人性嗜古,服用皆古先。
有虞作漆器,弊碗历世传。
货赀以得之,其费溢万千。
孔席伯夷杖,乾没乃复然。 -
87.《郑漕生辰代几先作》 宋·仲并
至公无辙迹,万变归诸正。
谁云学则然,要在成以性。
我公锺间气,异禀刚且劲。
一毫不容私,心境自澄映。 -
88.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
89.《代上夔帅丁文伯》 宋·程公许
璧月行素空,流魄寒潭水。
水山非月期,月岂待濯洗。
天光发於定,妙契元一理。
士生无南北,乐在相知心。 -
90.《山中书怀》 宋·岳珂
我昨浮平湖,时适逢中秋。
十年鸥鹭盟,万丈蛟龙湫。
微风自远至,皓月当上头。
朋游凡三人,一举累百瓯。 -
91.《投后村先生刘尚书》 宋·蒲寿宬
采松北山下,日与樵者亲。
寸尺拾遗坠,时以供炊薪。
日跻白云冈,暮宿芳草滨。
疏泉溉其本,镜心澄尔神。 -
92.《集陶句题吴雅翁心远堂》 宋·黎廷瑞
居止次城邑,性本爱丘山。
曲肱岂易冲,灵府长独閒。
秋菊有佳色,绿酒开芳颜。
羲农去我久,千里乃相关。
遥遥望白云,高操非所攀。
愿言蹑轻风,八表须臾还。 -
93.《贺皇太子生辰》 宋·王炎
凤姿日表极高明,讲习诗书若性成。
参决万机裨独断,力行三善答舆情。
绮园何必来为助,启诵安能更擅名。
日侍两宫慈孝洽,万年主鬯共安荣。 -
94.《清心镜 赠益都府李进》 元·马钰
陇西公,名去病。
表德去华,道号去尘最紧。
待悟来、去尽般般,当修完性命。
心常清,意常净。
法名更作,谷神相应。
号通一、亦是相宜, -
95.《种菊》 宋·张镃
今年植菊良寡谋,丛萎满望如田畴。
黄深白浅欠旌别,未表劲净专高秋。
初移风雨连朝恶,才到暄晴骤开却。
铺毡未暇坐观嬉,携筇粗放行吟乐。 -
96.《汪元思遗诗和意以谢》 宋·陈文蔚
君道本公平,何尝分彼此。
总只在人心,浑然皆天理。
推原赋予初,所锺均粹美。
贤愚同一辙,所行无意轨。 -
97.《永邑杨君鉴子明譬斋读书将从事於古人为己之》 宋·陈文蔚
人性靡不善,因物始有迁。
本体遭剥蚀,如鉴尘所昏。
畴昔均秉彝,善端本绵绵。
既茂闲邪功,诚心所由存。 -
98.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
99.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
100.《送医工郭耕道》 宋·方回
上古三皇轩农羲,天始有柱地有基。
腹虚与实疗民饥,心塞与开植民彝。
保民性命专厥司,握生杀权名曰医。
万事万物有偶奇,一阴一阳之所为。