-
1.《李宗古出示谢李道人苕帚杖从蒋彦回乞葬地二》 宋·黄庭坚
提携禅客扶衰杖,断当姻家葬骨山。
因病废棋仍废酒,鹧鸪鹦鹉伴清闲。 -
2.《得陈天常屯田斑筇竹二枚》 宋·梅尧臣
客初西蜀来,遗我双筇竹。
上有红泪斑,断非湘娥哭。
尝闻帝魂哀,嚎血滴草木。
春露洒更鲜,殷痕侵粉绿。 -
3.《问讯吉父六首》 宋·王洋
南北相望恨日疏,经时不见意何如。
喜闻高阁扶衰杖,竹院秋光渐破除。 -
4.《送严上舍并寄诸公十首·送严》 宋·陈造
严子老且健,翩然湖外行。
归来困一跌,悲啸念馀生。
幸弃扶衰杖,几成折足铛。
开笼出双鸟,身已御风轻。 -
5.《挽王元佐》 宋·刘宰
先子同年友,乡闾后进师。
生涯书绕案,乐事酒盈卮。
壁倚扶衰杖,窗留遣兴诗。
人焉在何许,丹旐出疏篱。 -
6.《觉衰》 唐·柳宗元
久知老会至,不谓便见侵。
今年宜未衰,稍已来相寻。
齿疏发就种,奔走力不任。
咄此可奈何,未必伤我心。 -
7.《谢韬光上人赠百龄藤杖》 唐·姚合
衰病近来行少力,光公乞我百龄藤。
闲来杖此向何处,过水缘山只访僧。 -
8.《谢人惠紫栗拄杖》 唐·齐己
仙掌峰前得,何当此见遗。
百年衰朽骨,六尺岁寒姿。
雪外兼松凭,泉边待月欹。
他时出山去,犹谢见相随。 -
9.《谢人惠紫栗拄杖》 唐·齐己
仙掌峰前得,何当此见遗。
百年衰朽骨,六尺岁寒姿。
雪外兼松凭,泉边待月欹。
他时出山去,犹谢见相随。 -
10.《铁拄杖(并叙)》 宋·苏轼
柳真龄字安期,闽人也。
家宝一铁拄杖,如ω栗木,牙节宛转天成,中空有簧,行辄微响。
柳云得之浙中,相传王审知以遗钱镠,镠以赐一僧。
柳偶得之以遗余,作此诗谢之。