-
21.《野步》 宋·王令
久撄末俗喧,脱就绿野静。
方随巾屦便,那暇宾客命。
林红落春衰,草绿争夏盛。
时从老农语,久伫行子听。 -
22.《和欧阳宣德经野步》 宋·晁补之
溯风何敢祝淮神,青律飞灰气自醇。
顾我衰容唯殢酒,因君佳句始知春。
山中桂子年年好,观里桃英日日新。
延对彤廷须努力,詹生学问及昌辰。 -
23.《雪后同徐秘丞皇甫节推孔教授北园晚步》 宋·曾巩
沙草正黄濒海意,江梅还白故园情。
循除远水春前急,绕郭空山雪后明。
林影易斜寒日短,角声吹去暮云平。
最惭佳客忘形契,肯伴衰翁着屐行。 -
24.《秋日野步和王觉民十六首》 宋·王之道
荷叶倚风摇败绿,蓼花霑雨卧衰红。
物华虽逐穷秋老,诗句翻从壮岁工。 -
25.《晚步》 宋·吴则礼
暮林带斜日,隐隐闻疏钟。
息惫有孤石,扶衰怜短筇。
垂杨暖自绿,春事老浑慵。
正念余影独,忽与幽鸟逢。 -
26.《步西湖次韵徐南卿》 宋·陈造
逐利争名地,扶衰瞢一临。
官同冰谷冷,盟缔海鸥深。
局步无夷路,卑栖有枯林。
鸢鱼天地内,遂性各飞沈。 -
27.《泊瓜步》 宋·陈造
拥衾迎銮晓,舣楫瓜步夜。
问俗乡音转,束緼野宿乍。
去家倏兼旬,取道逾三舍。
江神虽世情,羁客忍陵藉。 -
28.《守风瓜步戏成》 宋·李弥逊
古语行船遇打头,此言端可作予羞。
平生漫起江山兴,胜处偶为波浪留。
败肉腐鱼三日醉,断芦衰柳十分秋。
蒋队秀色应凋尽,造物还能借便休。 -
29.《用前韵书田间晚步》 宋·曹勋
寓居萧寺憩衰迟,得酒宁论浊与醨。
闲里风光常自喜,暑中人事弃如遗。
一溪烟水渔乡后,万叠苍山月上时。
竹杖芒鞋田岸久,稻花细细岁丰姿。 -
30.《登瓜步山》 宋·方岳
系船孤屿重跻攀,衰草荒烟亦厚颜。
丁日不为春燕许,卯年犹放佛狸还。
诸贤所恃江千尺,此虏奚为第一间。
欲访前朝无故老,浪痕自溅藓花斑。 -
31.《越城步月不知子城已闭因托宿赵义斋宅》 宋·董嗣杲
晚步初月高,忘却子城闭。
客楼枕新荷,几夜香袭袂。
羸骸奔走倦,不拟尚凝滞。
白面佳少年,塞途莫胜计。 -
32.《晚步》 宋·项安世
晚饭下前墀,徐行出短篱。
轻风吹面处,斜日倚门时。
静见云舒卷,閒知草盛衰。
放怀无一事,随意得新诗。 -
33.《泊卢家步》 宋·赵汝鐩
泊舟葭苇岸,风唤夜凉生。
天远星疑坠,秋清月倍明。
倾杯浮蚁匝,把剑古蛟鸣。
甚矣吾衰矣,功名念已轻。 -
34.《步虎辱与予游最久其所为诗文仅窥一二未获搴》 宋·杜范
昔君游我里,诸老皆竞爽。
今逾三十年,百事一非往。
君今来京都,相对各槁项。
清灯话畴昔,未语意先惘。 -
35.《衰病》 宋·释文珦
衰病苦无悰,偃仰以终日。
少间步东园,愈使我心怵。
名芳扫迹空,野草争头出。
无力事耘耛,长吁返蓬室。 -
36.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
37.《初到陆浑山庄》 唐·宋之问
授衣感穷节,策马凌伊关。
归齐逸人趣,日觉秋琴闲。
寒露衰北阜,夕阳破东山。
浩歌步榛樾,栖鸟随我还。 -
38.《同赵侍御乾湖作》 唐·张说
江南湖水咽山川,春江溢入共湖连。
气色纷沦横罩海,波涛鼓怒上漫天。
鳞宗壳族嬉为府,弋叟罛师利焉聚。 -
39.《酬崔光禄冬日述怀赠答》 唐·张说
徐陈尝并作,枚马亦同时。
各负当朝誉,俱承明主私。
夫君迈前侣,观国骋奇姿。
山似鸣威凤,泉如出宝龟。 -
40.《老将行》 唐·王维
少年十五二十时,步行夺得胡马骑。
射杀山中白额虎,肯数邺下黄须儿!
一身转战三千里,一剑曾当百万师。
汉兵奋迅如霹雳,虏骑崩腾畏蒺藜。