-
121.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
122.《鹧鸪天·林断山明竹隐墙》 宋·苏轼
林断山明竹隐墙。
乱蝉衰草小池塘。
翻空白鸟时时见,照水红蕖细细香。
村舍外,古城旁。
杖藜徐步转斜阳。
殷勤昨夜三更雨,又得浮生一日凉。 -
123.《浪淘沙(将去南阳作)》 宋·葛胜仲
步屟对东风。
细探春工。
百花堂下牡丹丛。
莫恨使君来便去,不见鞓红。
雾眼一衰翁。
无意芳秾。
年来结习已成空。
寄语国香雕槛里,好为人容。 -
124.《江城子(次韵葛鲁卿上元)》 宋·叶梦得
甘泉祠殿汉离宫。
五云中。
渺难穷。
永漏通宵,壶矢转金铜。 -
125.《满庭芳(和元发弟秋日对酒)》 宋·王之道
露溢金茎,风翔玉宇,嫩凉初霁秋容。
山肴野蔌,聊快一尊同。
正值大田多稼,临邛隘、酒客憧憧。
追随处,杯盘狼藉,野草荫长松。 -
126.《武陵春(重阳)》 宋·曹勋
今岁重阳经闰早,金蕊粲繁枝。
玉殿珠楼步辇随。
高兴在东篱。
且泛金英同潋滟,休与傲霜期。
只恐秋香一夜衰。
须插满头归。 -
127.《品令》 宋·辛弃疾
迢迢征路。
又小舸、金陵去。
西风黄叶,淡烟衰草,平沙将暮。
回首高城,一步远如一步。
江边朱户。
忍追忆、分携处。
今宵山馆,怎生禁得,许多愁绪。
辛苦罗巾,揾取几行泪雨。 -
128.《念奴娇》 宋·石孝友
闷红颦翠,惜流年、忍对艳阳时节。
白玉楼成人去后,两地音尘都绝。
鸾鉴分飞,梦云零乱,欢意今衰飒。
墨痕红淡,忆曾题遍红叶。 -
129.《风流子(中秋群贤集于蜗舍,值雨作,和刘随如)》 宋·赵以夫
忆昔少年日,吴江上、长啸步垂虹。
看飞出玉轮,十分端正,幻成冰壑,一碧澄空。
当此际,醉魂游帝所,凉袂扬秋风。
桂殿凤笙,妙音何处,莼羹鲈脍。 -
130.《望江南》 宋·吴潜
家山好,不是撰虚名。
世上盛衰常倚伏,天家日月也亏盈。
退步是前程。
且恁地,卷索了收绳。
六宇五胡生口面,三言两语费颜情。
赢得鬓星星。 -
131.《贺新郎(丁巳岁寿叔氏)》 宋·吴潜
未是全衰暮。
但相思、昭亭数曲,水村烟墅。
只比儿儿额上寿,尚有时光如许。
况坎子、常交离午。 -
132.《括满江红》 宋·林正大
为忆当时,沉醉里、青楼弄月。
闲想像、绣帏珠箔,魂飞心折。
羞向姮娥谈旧事,几经三五盈还缺。
望翠眉、蝉鬓一天涯,伤离别。 -
133.《寓居定惠院之东杂花满山有海棠一株土人不知贵也》 宋·苏轼
江城地瘴蕃草木,只有名花苦幽独。
嫣然一笑竹篱间,桃李满山总粗俗。
也知造物有深意,故遣佳人在空谷。
自然富贵出天姿,不待金盘荐华屋。 -
134.《秋晓风日偶忆淇上》 清·王闿运
秋云洗晨光,庭树碧已散。
风期偶然照,水石若在眼。
清淇忆晓涉,尘虑得初盥。
日色马上明,波痕鹭边浅。 -
135.《触龙说赵太后》 先秦·刘向
赵太后新用事,秦急攻之。
赵氏求救于齐,齐曰:“必以长安君为质,兵乃出。
”太后不肯,大臣强谏。
太后明谓左右:“有复言令长安君为质者,老妇必唾其面。 -
136.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
137.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。 -
138.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
139.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
140.《九怀》 两汉·王褒
匡机
极运兮不中,来将屈兮困穷。
余深愍兮惨怛,愿一列兮无从。
乘日月兮上征,顾游心兮鄗酆。