-
241.《疥癣二首》 宋·刘克庄
发肤勿毁斯为孝,疥癣虽微至不仁。
血气衰无丹换骨,亲朋疏恐癞传人。
裸裎懒对炎凉客,汤熨犹贪闪电身。
臭腐神奇同尽耳,全归即可见先亲。 -
242.《齿落》 宋·刘克庄
愈悲第二牙辞去,况我今亏第一牙。
嚼比牛饲衰毕现,豁如狗窦丑难遮。
宴陈麟脯真虚设,庖进鱼{左月右肃}不必嗟。
岁晚鲁公惟食粥,断无仙骨饭胡麻。 -
243.《梦丰宅之二首》 宋·刘克庄
斯人古少况于今,每恨诸贤识未深。
朝给赙钱方掩骨,家无馀帛可为衾。
向来夫子真知己,近世门生喜负心。
惟有天涯华发掾,独挥衰涕望山阴。 -
244.《还萧几道诗卷》 宋·王令
武夷山骨插青冥,秀气中蟠产俊英。
高似君平于市隐,穷如东野以诗鸣。
骅骝老骋青云足,绿绮纯含太古声。
顾我自忧衰病久,为君双眼暂时明。 -
245.《一字至十字成章二首·咏石》 宋·文同
石,石,阴黑,阳白。
岸胚胎,山骨骼。
天地鎔铸,鬼神刻画。 -
246.《秋月》 宋·陈与义
袢暑推不去,快风喜来过。
西荣迟明月,与子聊婆娑。
初如金盆涌,稍若玉鉴磨。
亭亭倚华魄,艳艳舒冻波。 -
247.《敬和老人石菖蒲》 宋·洪咨夔
西风摆脱络头丝,荪壁为家不问蓍。
分得九华烟雨壑,种将五老水云芝。
戟髯洒洒精神健,剑脊棱棱气骨奇。
窗外几多凡草木,为谁张王为谁衰。 -
248.《琵琶行》 宋·白玉蟾
长江浩浩送千古,江流不断鱼龙舞。
芦花荻花愁暮云,天风吹我客湓浦。
移舟回首思故人,凄然一登琵琶亭。
琵琶亭上秦天远,琵琶亭下楚江横。 -
249.《观宋中道家藏书画》 宋·蔡襄
宣献业文学,尝作调羹盐。
藏书百千帙,传世惟清廉。
东堂得春和,花卉晨露沾。
之君延宾从,当昼褰珠帘。 -
250.《落花长吟》 宋·邵雍
以酒战花秾,花秾酒更浓。
花能十日尽,酒未百壶空。
尚喜装衣袂,犹怜坠酒锺。
多情唯粉蝶,薄倖是游蜂。 -
251.《六十三吟》 宋·邵雍
行年六十三风气,齿发虽衰志未衰。
耻把精神虚作弄,肯将才力妄施为。
愁闻刮骨声音切,闷见吹毛智数卑。
珍重至人尝有语,落便宜是得便宜。 -
252.《病中独坐》 宋·毛滂
千秋桥畔桑麻村,槐阴覆砌绿映门。
关门谁觅病居士,掩书不读愔不言。
明窗养石作幽伴,苍骨孤瘦栖秋痕。
潇湘洞庭入眼界,念随鱼鸟芦花根。 -
253.《游太山四首其二四禅寺》 宋·苏辙
山蹊容车箱,深入遂有得。
古寺依岩根,连峰转相揖。
樵苏草木尽,佛事亦萧瑟。
居僧麋鹿人,对客但羞涩。 -
254.《游泰山四首 四禅寺》 宋·苏辙
山蹊容车箱,深入遂有得。
古寺依岩根,连峰转相揖。
樵苏草木尽,佛事亦萧瑟。
居僧麋鹿人,对客但羞涩。 -
255.《答王定国问疾》 宋·苏辙
五年窜南荒,顽质不伏病。
吸清吐浊秽,气练骨随劲。
澹然久忘归,寂寂就遐屏。
国恩念流落,牵挽畀邻境。 -
256.《苦雨》 宋·曾巩
雾围南山郁冥冥,狭谷荒风驱水声。
只疑日失黄道去,又见雨含沧海生。
如催病骨夜寒入,似送客心衰思惊。
扬州青铜不在照,应有白须添数茎。 -
257.《秋兴二首》 宋·黄公度
秋入蒹葭霜正威,数声归雁塞痕微。
欺人白发萧萧得,未老丹枫故故飞。
胡虏乾坤多战骨,江湖风雨一蓑衣。
百年粗饭从衰朽,万事尘寰有是非。 -
258.《晚泊同安林明府携酒相过戏集杜陵句为醉歌行》 宋·黄公度
疾风吹尘暗河县,去马来牛不复辨。
黄昏始扣主人门,置酒张灯促华馔。
夜如何其初促膝,人生会合难再得。
簿书何急来相仍,且将欵曲终今夕。 -
259.《郡圃观酴醾》 宋·刘子翚
忆昔寻春西洛桥,酴醾结洞横朱架。
翠帷银网一番新,百万花头相枕籍。
飘摇羽客静疑仙,窈窕素娥娇欲嫁。
细蕤摘贮绛纱囊,扑鼻清香夺兰麝。 -
260.《入白水怀士特温其》 宋·刘子翚
晓山随意开,夏气含露澄。
扶筇过巇嶮,飞仙亦凌兢。
松涛净可漱,岚烟起如蒸。
巨崿转鼎鼎,危塍上层层。