-
201.《新黏竹隔作暖阁》 宋·陆游
骨相元作臞儒酸,况复疾竖乘衰残。
鹁姑声急雨方作,乌舅叶丹天已寒。
封姨青女交作厄,竹君楮生却怜客。
小儿但喜夜炉红,老夫更爱晨窗白。
蜗牛负庐亦自容,是岂不足支穷冬?已胜展钵三椽下,莫羡苴茆万户封。 -
202.《休日》 宋·陆游
赐休暂许养衰残,静院翛然昼掩关。
酿酒移花调护闷,弄琴洗砚破除闲。
与人多忤谗消骨,报国无功愧满颜。
一寸归心向谁说,小屏依约剡中山。 -
203.《尝瓜二首》 宋·杨万里
病骨那禁暑,衰年更作愁。
有风依旧热,初伏几时秋。
瓜果谁新饷,馋涎小忍休。
金盆井花水,且看玉双浮。 -
204.《秋衣》 宋·杨万里
晨兴换新衣,视身忽潜愕。
腹皮雏百摺,髀肉宽一握。
沉痾两年余,衰体半标落。
且留宿尘垢,莫遣新澡濯。 -
205.《孙粟第一百二十一》 宋·文天祥
故人有孙宰,义均骨肉地。
连为粪土丛,挥手洒衰泪。 -
206.《十二月二十日作》 宋·文天祥
家国衰千古,星霜忽一周。
黄沙漫故道,白骨委荒丘。
许远死何晚,李陵生自羞。
南来冠不改,吾且任吾囚。 -
207.《偶书》 宋·宋祁
病骨岩岩怯早衰,月枝三绕寄身危。
避风宁望鶢鶋享,出卜频遭偻句欺。
烟糁蔽江怀隐伴,雨苗颓垄负耕期。
开年几许他乡泪,尽付穷途与素丝。 -
208.《感秋》 宋·宋祁
回肠病骨两惊秋,已作衰翁未白头。
天上有星宁免客,人间无地可埋忧。
车翻落日何曾定,臂化鸣鴞岂易求。
莫就离鸿寄归思,离鸿身世更悠悠。 -
209.《感秋》 宋·宋祁
乐事行将晚,华年怯早衰。
翻车壮士速,落叶长年悲。
别燕风帘静,惊乌月树危。
播精宁有用,皮骨极支离。 -
210.《思归》 宋·宋祁
心悸真摧橹,年衰逼异糧。
西征何日赋,东走向来狂。
遂隔承明谒,虚称建礼郎。
去都魂黯黯,思幄泪浪浪。 -
211.《对白发自感寄扬州》 宋·宋祁
四十还添四,颠华镊更新。
应从多病日,遂作始衰人。
毁积方销骨,经穷先腐脣。
竟谁怜种种,由此到谆谆。
轩冕间关路,风波蹭蹬身。
兄今又过二,何术耐萧辰。 -
212.《又寄王都官》 宋·宋祁
倦把菱花照病容,萧萧斑鬓作衰翁。
虞翻到骨终无媚,阮籍逢途但有穷。
敢望君恩收坠屦,决须私计付冥鸿。
衔盃后会何能定,万里惊飚一转蓬。 -
213.《福昌杂咏五首》 宋·张耒
乘云飞去不辞家,女几荒祠一径斜。
溪入乱云鸣佩玦,树蟠苍石老龙蛇。
夜寒玉镜悬清月,天碧霓衣曳彩霞。
陵谷易迁尘骨老,衰颜更欲服丹砂。 -
214.《和陈器之诗四首·朝应天:应天寺有五圣御容》 宋·张耒
唐衰五季更披猖,社稷反手看兴亡。
山河分裂流战血,积骨被野号豺狼。
中原正朔不出境,九州豪杰争侯王。
生民祸难冤痛极,腥秽上达干穹苍。 -
215.《苍浪》 宋·张耒
苍浪鬓发一衰翁,何事年来到骨穷。
魑魅何常居四裔,自怜放逐尚无功。 -
216.《新开北原》 宋·张耒
山深草木多,春夏废翦剔。
北原有高溪,经岁不蹑屐。
阴根走重险,飞蔓密如织。
交柯不容鸟,老枿顽若石。 -
217.《再寄》 宋·张耒
宛丘之别今五年,汴上留连才一日。
残生飘泊客东南,忧患侵陵心若失。
先生神貌独宛然,但觉岩岩瘦而实。
有如霜露入秋山,扫除繁蔚峰峦出。 -
218.《送翟公巽赴中书舍人》 宋·张耒
韩筋柳骨世不闻,翟公笔力回千钧。
十年声名满四海,淮阳邂逅双朱轮。
老翁空疏亦何有,察公于我意甚真。
高谈亹亹云汉上,一扫阘茸如灰尘。 -
219.《古豪侠行赠魏邻几》 宋·黄庭坚
翩翩魏公子,恐是信陵君。
高义动衰俗,孤标对层云。
风吹棠棣花,一枝落夷门。
俯仰少颜色,萧萧烟景昏。 -
220.《寄忠玉提刑》 宋·黄庭坚
市骨蕲千里,量珠买娉婷。
驽骀参逸驾,西子泣深屏。
吾人材高秀,胸次列渭泾。
严能喜剧部,持节按祥刑。