-
141.《和袭美寄题玉霄峰叶涵象尊师所居》 唐·陆龟蒙
天台一万八千丈,师在浮云端掩扉。
永夜只知星斗大,深秋犹见海山微。
风前几降青毛节,雪后应披白羽衣。
南望烟霞空再拜,欲将飞魄问灵威。 -
142.《和袭美题支山南峰僧次韵》 唐·陆龟蒙
眉毫霜细欲垂肩,自说初栖海岳年。
万壑烟霞秋后到,一林风雨夜深禅。
时翻贝叶添新藏,闲插松枝护小泉。
好是清冬无外事,匡林斋罢向阳眠。 -
143.《和袭美寄怀南阳润卿》 唐·陆龟蒙
高抱相逢各绝尘,水经山疏不离身。
才情未拟汤从事,玄解犹嫌竺道人。
霞染洞泉浑变紫,雪披江树半和春。
谁怜故国无生计,唯种南塘二亩芹。 -
144.《袭美将以绿罽为赠因成四韵》 唐·陆龟蒙
三径风霜利若刀,襜褕吹断罥蓬蒿。
病中只自悲龙具,世上何人识羽袍。
狐貉近怀珠履贵,薜萝遥羡白巾高。
陈王轻暖如相遗,免致衰荷效广骚。 -
145.《和袭美寄广文先生》 唐·陆龟蒙
忽辞明主事真君,直取姜巴路入云。
龙篆拜时轻诰命,霓襟披后小玄纁.峰前北帝三元会,石上东卿九锡文。
应笑世间名利火,等闲灵府剩先焚。 -
146.《和袭美先辈悼鹤》 唐·陆龟蒙
一夜圆吭绝不鸣,八公虚道得千龄。
方添上客云眠思,忽伴中仙剑解形。
但掩丛毛穿古堞,永留寒影在空屏。
君才幸自清如水,更向芝田为刻铭。 -
147.《和袭美伤开元观顾道士》 唐·陆龟蒙
何事神超入杳冥,不骑孤鹤上三清。
多应白简迎将去,即是朱陵炼更生。
药奠肯同椒醑味,云谣空替薤歌声。
武皇徒有飘飘思,谁问山中宰相名。 -
148.《和袭美醉中即席赠润卿博士次韵》 唐·陆龟蒙
共是虚皇简上仙,清词如羽欲飘然。
登山凡著几緉屐,破浪欲乘千里船。
远梦只留丹井畔,闲吟多在酒旗前。
谁知海上无名者,只记渔歌不记年。 -
149.《袭美留振文宴龟蒙抱病不赴猥示倡和因次韵酬谢》 唐·陆龟蒙
绮席风开照露晴,只将茶荈代云觥。
繁弦似玉纷纷碎,佳妓如鸿一一惊。
毫健几多飞藻客,羽寒寥落映花莺,幽人独自西窗晚,闲凭香柽反照明。 -
150.《和袭美重送圆载上人归日本国》 唐·陆龟蒙
老思东极旧岩扉,却待秋风泛舶归。
晓梵阳乌当石磬,夜禅阴火照田衣。
见翻经论多盈箧,亲植杉松大几围。
遥想到时思魏阙,只应遥拜望斜晖。 -
151.《和袭美褚家林亭》 唐·陆龟蒙
一阵西风起浪花,绕栏杆下散瑶华。
高窗曲槛仙侯府,卧苇荒芹白鸟家。
孤岛待寒凝片月,远山终日送馀霞。
若知方外还如此,不要秋乘上海槎。 -
152.《和袭美春夕陪崔谏议樱桃园宴》 唐·陆龟蒙
佳人芳树杂春蹊,花外烟濛月渐低。
几度艳歌清欲转,流莺惊起不成栖。 -
153.《和袭美松江早春》 唐·陆龟蒙
柳下江餐待好风,暂时还得狎渔翁。
一生无事烟波足,唯有沙边水勃公。 -
154.《和袭美女坟湖(即吴王葬女之所)》 唐·陆龟蒙
水平波淡绕回塘,鹤殉人沉万古伤。
应是离魂双不得,至今沙上少鸳鸯。 -
155.《和袭美泰伯庙》 唐·陆龟蒙
故国城荒德未荒,年年椒奠湿中堂。
迩来父子争天下,不信人间有让王。 -
156.《和袭美木兰院次韵》 唐·陆龟蒙
苦吟清漏迢迢极,月过花西尚未眠。
犹忆故山欹警枕,夜来呜咽似流泉。 -
157.《和袭美重题蔷薇》 唐·陆龟蒙
秾华自古不得久,况是倚春春已空。
更被夜来风雨恶,满阶狼藉没多红。 -
158.《和袭美春夕酒醒》 唐·陆龟蒙
几年无事傍江湖,醉倒黄公旧酒垆。
觉后不知明月上,满身花影倩人扶。 -
159.《和袭美木兰后池三咏·重台莲花》 唐·陆龟蒙
水国烟乡足芰荷,就中芳瑞此难过。
风情为与吴王近,红萼常教一倍多。 -
160.《和袭美木兰后池三咏·浮萍》 唐·陆龟蒙
晚来风约半池明,重叠侵沙绿罽成。
不用临池更相笑,最无根蒂是浮名。