-
1.《荐士(荐孟郊于郑馀庆也)》 唐·韩愈
周诗三百篇,雅丽理训诰。
曾经圣人手,议论安敢到。
五言出汉时,苏李首更号。
东都渐瀰漫,派别百川导。 -
2.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
3.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
4.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
5.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
6.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
7.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
8.《孟冬篇》 魏晋·曹植
孟冬十月。
阴气厉清。
武官诫田。
讲旅统兵。 -
9.《分韵赋雪得雨字》 元·赵沨
造物固多才,中有无尽字。
大儿拟圭璧,小儿比盐絮。
后人例蹈袭,弥复入窘步。
聚星号令严,亦自警未悟。
谁有五色笔,绘此天地素。
好语觅不来,更待偶然遇。 -
10.《次韵答黄仲夫七十韵》 宋·梅尧臣
春风不择草,万卉皆发萌。
盛夏一长养,秋实俱与成。
舂粒以蒸炊,刈枯以煎烹。
工师调五音,不问咸与韺。 -
11.《读裴如晦万里集书其後》 宋·梅尧臣
君自万里回,遂成万里集。
其诗二百篇,文字必已立。
定应侔前人,未尝有蹈袭。
古溪蛮铁刀,出冢土花涩。 -
12.《答束徽之索诗》 宋·王令
世味久已谙,多恶竟少好。
惟诗素所嗜,决切欲深造。
人安己不休,众耻我独冒。
有如獭行迹,欲改复自蹈。 -
13.《赠田从先》 宋·陈师道
衣冠鲁国动成群,忧患相从只有君。
落笔如流宁蹈袭,行前应敌郤纷纭。
愧非伏老成和伯,喜有侯芭守子云。
意气有余功用少,相望千里定能勤。 -
14.《再和》 宋·何梦桂
火鼠不畏热,冰蚕不畏寒。
未能蹈冰火,吾姑袭人间。
徒骇广可泳,太行巍可攀。
世路蹇幽蔽,邅回行路难。 -
15.《河传 乐府十拟,弁阳老人为古人所未为·素》 元·邵亨贞
一出新意矣。
暇日先生以词寄示,且徵予作,既又获见桥李诸俊用所拟,益切奇出,阅诵累日无厌。
因悟古人作长短句,若慢则音节气概,人各不类,往往自民一家。
至于令则律调步武句语,若无大相远者,间有奇语,不过命以新意,亦未见其各成一家也。 -
16.《河传 乐府十拟,弁阳老人为古人所未为·素》 元·邵亨贞
一出新意矣。
暇日先生以词寄示,且徵予作,既又获见桥李诸俊用所拟,益切奇出,阅诵累日无厌。
因悟古人作长短句,若慢则音节气概,人各不类,往往自民一家。
至于令则律调步武句语,若无大相远者,间有奇语,不过命以新意,亦未见其各成一家也。 -
17.《冬至观两宫盛礼忧奏御》 宋·宋庠
帝运姚华协,天元汉历长。
三正来复旦,万寿此称觞。
洛宅均中景,涂山采旧草。
礼文穷竹素,欢意动梯航。 -
18.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
19.《郑太灼灸戏成》 宋·王洋
丈人国地龟,千古秘清庙。
侧闻扈圣初,彤庭献喜兆。
从此氛雾开,屡锡休瑞报。
珪璋厌纷华,江湖乐丰好。