-
1.《秋日杂兴》 宋·敖陶孙
凉颸动空谷,振我庭树枝。
鲜劳忽颦蹙,颜色惨不怡。
节序一如此,明当戒裘衣。
寒虫劝机杼,敦迫不贷时。
汝意固可尚,我机坐无丝。 -
2.《答毅父》 宋·孔武仲
朝趁朔风出,暮乘残月归。
尘埃变发毛,岂不损裘衣。
忆昔年少日,未知愿轻肥。
登高作越吟,所喜独翠微。 -
3.《七夕曝衣篇》 唐·沈佺期
君不见昔日宜春太液边,披香画阁与天连。
灯火灼烁九微映,香气氛氲百和然。
此夜星繁河正白,人传织女牵牛客。
宫中扰扰曝衣楼,天上娥娥红粉席。 -
4.《酬殷明佐见赠五云裘歌》 唐·李白
我吟谢脁诗上语,朔风飒飒吹飞雨。
谢脁已没青山空,后来继之有殷公。
粉图珍裘五云色,晔如晴天散彩虹。
文章彪炳光陆离,应是素娥玉女之所为。 -
5.《捣衣曲(一作送衣曲)》 唐·王建
月明中庭捣衣石,掩帷下堂来捣帛。
妇姑相对神力生,双揎白腕调杵声。
高楼敲玉节会成,家家不睡皆起听。 -
6.《御街行(赐衣袄子)》 宋·王安中
清霜飞入蓬莱殿。
别进云裘软。
却回宸虑念多寒,诏语日边亲遣。
冰蚕绵厚,金ED3D锦好,永夜缝宫线。 -
7.《哀羊裘为孙八赋》 清·吴嘉纪
孙八壮年已白头,十年歌哭古扬州。
囊底黄金散已尽,笥中存一羔羊裘。
晨起雪渚渚,取裘覆儿女;
亭午号朔风,儿持衣而翁。 -
8.《授衣》 宋·宋度宗
从来人事顺天时,九月才更即授衣。
可笑萦裘临岁晚,履霜犹自未知几。 -
9.《寄衣曲》 宋·许志仁
貂裘虽云温,非妾手中迹。
唯此万里衣,一针三叹息。
叹息恐人闻,缝时常避人。
开缄勿嫌涴,中有双泪痕。 -
10.《裘葛行》 明·顾梦圭
夏月行部至雷州,思制一葛且复休。
冬月行部至廉州,思制一裘且复休。
故衣虽穿尚可补,秋毫扰民民亦苦。
先朝不有轩尚书,堕水忍寒却新襦。
千缣万镪入私橐,硕鼠硕鼠心何如。 -
11.《九月十二日入南山憩一民舍冒雨炙衣久之》 宋·张耒
石棱如刀不容步,上挽垂藤下无路。
风寒雨滑徒旅愁,舍马杖藜泥没屦。
跻攀颠坠不容发,目眩心寒惊反顾。
亦知垂堂有遗戒,身仰微官欲谁愬。 -
12.《四月末天气陡然如秋遂御祫衣游北沙亭观江涨》 宋·黄庭坚
沙岸人家报急流,船官解缆正夷犹。
震雷将雨度绝壑,远水粘天吞钓舟。
甚欲去挥白羽箑,可堪更著紫茸裘。
平生得意无人会,浩荡舂鉏且自由。 -
13.《沁园春·不喜轻裘》 宋·无名氏
不喜轻裘,布衣芒履,任春与秋。
傍人笑我生涯拙,尘寰碌碌,毕竟何求。
物外蓬瀛,壶中方寸,论此宗风没价酬。
谁知道,无为快乐,不羡王侯。 -
14.《谢景竹方寺丞惠衣二首》 宋·刘克庄
赣州牧念予绝洁,见遗上衣并下裳。
泽畔羊裘未韬晦,雪中鹤氅太清狂。
笑金谷友望尘缪,经紫阳翁考古详。
更惠鸡栖车一乘,十分结裹老文昌。 -
15.《赠吴草裘》 宋·白玉蟾
闻道青城有老吴,话头入耳十年余。
偶同婺女无忧客,来到天台撞见渠。
身上衣衫惟布素,口中谈吐尽丹书。
想君已是千余岁,谁道神仙仙上无。 -
16.《和关彦远秋风吹我衣》 宋·晁补之
海中群鱼化黄雀,林乌移巢避岁恶。
邺王城上秋风惊,昔时城中邺王第。
只今蔓草无人行,但见黄河咆哮奔碣石,秋风吹滩起沙砾。 -
17.《又省衣》 宋·张继先
衣服贵适宜,多裘与夏葛。
眷兹修行人,初不事精洁。
轻纱并丽帛,样新价亦别。
每缣数千钱,拙工乱裁截。
些小未称身,中心已不悦。
曾知有贫者,冬夏皆皮裂。 -
18.《冬大暖桃李花飞如雨已而遽寒绵裘犹薄也》 宋·郑刚中
冬令常温客不愁,日来还用理衣裘。
浪开易落惊花雨,过暖成寒似麦秋。
木叶摇风摧宿鸟,江烟带暝起沙鸥。
何人有酒生春意,驱我新诗到笔头。 -
19.《犒蛮给衣》 宋·李石
毡裘重译裹风腥,改袭衣冠拜舞轻。
不是两阶蒙圣化,应将五饵笑书生。 -
20.《况子沿檄来归舟过淮右绣衣左国录赠行以诗因》 宋·曹彦约
金石马心锦作肠,案前合侍玉皇香。
只因淮察须裴度,不为并州戏葛强。
绣斧迩一新遣使,毡裘从此尽输王。
功成远勒燕然石,闲却江西左氏庄。