-
101.《到家寄季承二首》 宋·赵蕃
向来已念修途苦,还家作况初无愈。
娇儿失乳索饭啼,病妻服药思鹿脯。
关心药裹诗自废,无复吟哦继朝暮。
与君定交且十年,相从未有如君许。
信知此药莫可常,后会惊心念风雨。
报侬安否比何如,莫以素书慵不具。 -
102.《寄施进之》 宋·赵蕃
我游尖峰回,一步成数憩。
仰攀松夭矫,俯睨石贔屭。
路穷入平野,飞鸟迎决眦。
庐舍半茅瓦,阡陌相栉比。 -
103.《赠祁门不老山高法师》 宋·汪莘
鳌山万仞峙璇霄,上有高真道寂寥。
拔足壮能轩物表,洗心清不浑尘嚣。
洞天别有风光异,人世那知宇宙遥。
云覆醮坛闲悄悄,烟凝仙室静萧萧。 -
104.《喜晴》 宋·周弼
久客无别望,出门惟快晴。
茅店局促卧,村静不打更。
淅沥渐有间,四檐稍收声。
俯身问僮仆,贪睡语辄惊。 -
105.《和韵问魏石川疾》 宋·何梦桂
冰是尘中骨相凡,蓉裳蕙带芰荷衫。
勿疑有疾淫成虫,须信无心感是咸。
裹药曾经丹灶火,裁书只欠土区椷。
病余努力加蔬饭,莫笑筼筜太守馋。 -
106.《游士》 宋·仇远
游士登门索裹粮,尘埃冉冉化衣裳。
老夫也自饭不饱,童子聊沽酒共尝。
彼此身谋宁枉道,古今乐事是归乡。
家徒四壁侯千户,梦里谁能较短长。 -
107.《白观音 本名白鹤子 赠吴知纲》 元·马钰
谑号不勤勤,名为养拙人。
穿衣慵举臂,吃饭懒抬唇。
面垢但寻水,头蓬倦裹巾。
尘劳不复梦,悟彻个中真。 -
108.《重午记俗八韵》 宋·项安世
菰饭沾花蜜,冰团裹蔗腴。
油淹枯茹滑,糟闷活鳞濡。
饷篚争门入,瘟船出市驱。
屑蒲形武兽,编艾写髯巫。 -
109.《问祖显疾》 宋·章甫
隐几维摩诘,伤春杜拾遗。
观身如聚沫,忧国正攒眉。
药裹添新说,腰围减旧时。
朝来强饭不,问讯一凭诗。 -
110.《又坐隐辞》 宋·戴表元
快马疾驰,不如徒步。
多金善贾,不如躬耕。
日食八珍,不如强饭。
封侯万里,不如还乡。 -
111.《偶书》 宋·黄庚
我来惊岁晚,愁裹度年华。
云冻天将雪,山寒梅未花。
晓窗留客饭,午寺觅僧茶。
归路江村暝,行行及暮鸦。 -
112.《送李提干兼简李知几太博》 宋·释宝昙
伯仲天下士,惯识山中饥。
几年食君粟,一饭书百匙。
谓此真饱否,此饱谁安之。
伯氏昔在京,饭瘦崖书肥。 -
113.《悼明教嵩禅师》 宋·释宝昙
旋缚阴崖屋,去裹北山饭。
饥寒十万读,甚盛若禁脔。
南越古象犀,明月万金产。
逢人不易售,一见待天眼。 -
114.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
十月今朝又初一,丛林正值开炉日。
打斋卖饭也寻常,残杯冷炙谁能吃。
天无门,地无壁。
葫芦棚上种冬瓜,两手扶犁水过膝。 -
115.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
堂前开饭掂,屋裹贩扬州。
南泉翻盐落酱钢,赵州老鼠入牛角。 -
116.《禅人写师真请赞》 宋·释慧远
画出不堪,弃智杂毒。
赞之不是,厌身桎梏。
一十三处坐道场,二时粥饭何曾足。
日裹夜行,投明暗宿。 -
117.《普化和尚赞》 宋·释慧远
热发风狂,跃倒饭床。
挨脚脱漏,倒翻筋斗。
坏佗临济一生禅,哑却盘山三昧口。
有进好,未必好。
有时恶,未和恶。
有时把个破木铎。
大悲院裹趕村斋,直至而今无摸索。 -
118.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
一冬二冬,你侬我侬。
暗中偷笑,当面脱空。
虽是寻常茶饭,谁知米裹有虫。
岂不见南泉道夜来好风,吹折门前一枝松。 -
119.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
120.《送修街坊出丐》 宋·释正觉
海上鳌峰裹绮霞,梅仙朋旧有生涯。
清眠梦落三山月,和气吹成一县华。
去驾风舟寻长者,来分甑饭入吾家。
待君归扫余疑膜,杯影垂弓不是蛇。