-
121.《次韵曹子方龙山真觉院瑞香花》 宋·苏轼
幽香结浅紫,来自孤云岑。
骨香不自知,色浅意殊深。
移栽青莲宇,遂冠薝卜林。
纫为楚臣佩,散落天女襟。 -
122.《游土山示蔡天启秘校》 宋·王安石
定林瞰土山,近乃在眉睫。
谁谓秦淮广,正可藏一艓。
朝予欲独往,扶惫强登涉。
蔡侯闻之喜,喜色见两颊。 -
123.《奉酬约之见招》 宋·王安石
君家段干木,为义畏人侵。
冯轼信厚礼,逾垣终褊心。
川坻宁有此,园屋谅非今。
雨过梅柳净,潮来蒲稗深。 -
124.《大醉梅花下走笔赋此》 宋·陆游
闭门坐叹息,不饮辄千日。
忽然酒兴生,一醉须一石。
檐头花易老,旗亭酒常窄。
出郊索一笑,放浪谢形役。 -
125.《秋兴》 宋·宋祁
西颢肃凉氛,天宇正岑寂。
凄风条末吟,浩露林下滴。
寥寥燕辞楹,促促蛩在壁。
池潦湛寒绿,鳞云屯晚白, -
126.《抒怀恭答待制施正臣》 宋·宋祁
谁谓斯人玷玉堂,忧怀易得复难忘。
素书不答还堆案,长簟无情但竟床。
涸思论文成轧轧,流年著鬓有苍苍。
病襟殊忘支离丑,为恃君家白雪章。 -
127.《次韵曾子开舍人游藉田载荷花归》 宋·黄庭坚
维王调玉烛,时夏雨我田。
壁挂苍龙骨,溜渠故溅溅。
三推劝根本,百谷收皂坚。
官司极斋明,崇丘见升烟。 -
128.《月下小饮》 宋·司马光
美景赏心相值难,良宵四座尽儒冠。
月华过冷衣襟润,酒力易消樽俎寒。
自有笑谈供逸气,不须丝竹借馀欢。
坊楼五鼓欲催曙,桂影长先高兴阑。 -
129.《和圣俞咏昌言五物·淡树石屏》 宋·司马光
昔行巩洛间,马瘦天复阴。
寒烟淡不收,一拂横长林。
当时无画工,负此清赏心。
今朝石上迹,历历皆可寻。 -
130.《太行》 宋·司马光
旬帝胚浑散,愚公辙迹开。
横行四极外,蟠据九河隈。
茀郁天阍近,峥嵘地轴回。
阳崖明草树,阴壑转风雷。 -
131.《送子野》 宋·欧阳修
四时惨舒不可调,冬夏寒暑易郁陶。
春阳著物大软媚,独有秋节最劲豪。
金方坚刚屏炎瘴,兑气高爽清风飚。
烟霞破散灏气豁,山河震发地脉摇。 -
132.《竹间亭》 宋·欧阳修
高亭昭初日,竹影凉萧森。
新篁渐解箨,翠色日已深。
雨多苔莓青,幽径无人寻。
静趣久乃得,暂来聊解襟。
清风飒然生,鸣鸟送好音。
佳时不易得,浊酒聊自斟。
兴尽即言返,重来期抱琴。 -
133.《岁寒堂三题其三·松风阁》 宋·范仲淹
此阁宜登临,上有松风吟。
非弦亦非匏,自起箫韶音。
明月万里时,何必开绿琴。
凤皇下云霓,锵锵鸣中林。 -
134.《秋色横空·松液香凝》 元·元好问
松液香凝。
澹幽姿一洗,若下宜城。
甘腴小苦中山赋,千古齿颊春生。
灯花喜,缸面清。 -
135.《永叔自南阳至余郊迓焉首访谢公奄然相与流涕》 宋·梅尧臣
郭门临汝水,镜色入高衢。
鞍马过其上,尘襟荡已无。
及郊逢故友,出涕各沾襦。
神物丧头角,空存尾与躯。 -
136.《答张子卿秀才》 宋·梅尧臣
茫茫九土中,天网该时秀。
有凤不收罗,有麟不获狩。
贤豪为咨嗟,都邑诵琼琇。
而我当是时,欲见恨未遘。 -
137.《初至鄜州感事》 宋·晁说之
罪斥云一纪,常亦守官箴。
置身江海畔,放言麋鹿岑。
大吏不诃谴,小吏自堪任。
虾菜日异馔,著书敌南金。 -
138.《偶见陈诚之一诗不胜钦叹辄纪赠求其巨篇深愧》 宋·晁说之
四明唐中叶,处士有陈深。
书既殚万象,诗想瑶华音。
惜哉不并传,裔孙自苦吟。
岂易识此孙,海底珊瑚沉。
邂逅我见之,昔恨阻冲襟。
念我理归棹,旅梦断遥岑。
愿乞十九首,降尽河外心。 -
139.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
140.《资殿清惠陈公哀诗三首》 宋·刘克庄
不比尧夫新悦泽,依然迂叟旧清羸。
末年先帝攀髯恨,几处遗民随泪碑。
上自易名真独断,史当立传要雄辞。
道山堂上分襟句,岂料今为绝笔诗。