-
21.《伤贾岛无可》 唐·李郢
却到京师事事伤,惠休归寂贾生亡。
何人收得文章箧,独我来经苔藓房。
一命未沾为逐客,万缘初尽别空王。
萧萧竹坞斜阳在,叶覆闲阶雪拥墙。 -
22.《伤贾岛无可》 唐·李郢
却到京师事事伤,惠休归寂贾生亡。
何人收得文章箧,独我来经苔藓房。
一命未沾为逐客,万缘初尽别空王。
萧萧竹坞斜阳在,叶覆闲阶雪拥墙。 -
23.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
24.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
25.《和江西萧少卿见寄二首》 唐·徐铉
亡羊岐路愧司南,二纪穷通聚散三。
老去何妨从笑傲,病来看欲懒朝参。
离肠似线常忧断,世态如汤不可探。 -
26.《金陵怀古》 唐·唐尧臣
晋末英雄起,神器沦荒服。
胡月蚀中原,白日升旸谷。
金陵实形胜,关山固重复。
巨壑隍北壖,长江堑西隩. -
27.《五子之歌》 唐·同谷子
邦惟固本自安宁,临下常须驭朽惊。
何事十旬游不返,祸胎从此召殷兵。
酒色声禽号四荒,那堪峻宇又雕墙。
静思今古为君者,未或因兹不灭亡。 -
28.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
29.《谢《阴符经》勉送藏休上人二首》 唐·齐己
事遂鼎湖遗剑履,时来渭水掷鱼竿。
欲知贤圣存亡道,自向心机反覆看。
一林霜雪未沾头,争遣藏休肯便休。
学尽世间难学事,始堪随处任虚舟。 -
30.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
31.《建业怀古》 唐·吴筠
炎精既失御,宇内为三分。
吴王霸荆越,建都长江滨。
爰资股肱力,以静淮海民。
魏后欲济师,临流遽旋军。 -
32.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
33.《五子歌》 先秦·佚名
皇祖有训。
民可近。
不可下。
民惟邦本。 -
34.《答客难》 两汉·东方朔
客难东方朔曰:“苏秦、张仪一当万乘之主,而身都卿相之位,泽及后世。
今子大夫修先王之术,慕圣人之义,讽诵诗书百家之言,不可胜记,著于竹帛;唇腐齿落,服膺而不可释,好学乐道之效,明白甚矣;自以为智能海内无双,则可谓博闻辩智矣。
然悉力尽忠,以事圣帝,旷日持久,积数十年,官不过侍郎,位不过执戟。
意者尚有遗行邪?同胞之徒,无所容居,其故何也?”东方先生喟然长息,仰而应之曰:“是故非子之所能备。 -
35.《叹逝赋》 魏晋·陆机
昔每闻长老追计平生同时亲故,或凋落已尽,或仅有存者。
余年方四十,而懿亲戚属,亡多存寡;昵交密友,亦不半在。
或所曾共游一途,同宴一室,十年之外,索然已尽,以是哀思,哀可知矣,乃作赋曰: 伊天地之运流,纷升降而相袭。
日望空以骏驱,节循虚而警立。 -
36.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
37.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
38.《悲愤诗》 两汉·蔡琰
汉季失权柄,董卓乱天常。
志欲图篡弑,先害诸贤良。
逼迫迁旧邦,拥主以自疆。
海内兴义师,欲共讨不祥。 -
39.《费凤别碑诗》 两汉·石勋
君讳凤。
字伯萧。
梁相之元子。
九江太守之长兄也。 -
40.《伍员》 清·吴伟业
投金濑畔敢安居?覆楚亡吴数上书。
手把蜀镂思往事,九原归去愧包胥。