-
61.《枯树赋》 南北朝·庾信
殷仲文风流儒雅,海内知名。
世异时移,出为东阳太守。
常忽忽不乐,顾庭槐而叹曰:“此树婆娑,生意尽矣!”。
至如白鹿贞松,青牛文梓。 -
62.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
63.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
64.《念奴娇 归潜志卷八按此词,朝野遗记作张孝》 宋·宇文虚中
疏眉秀目。
看来依旧是,宣和妆束。
飞步盈盈姿媚巧,举世知非凡俗。
宋室宗姬,秦王幼女,曾嫁钦慈族。 -
65.《酆都观》 宋·晁公武
胜绝平都观,盘纡石磴长。
崇岗虎蹲踞,古柏雁分张。
殿阁刚风外,轩墀灏气旁。
烟华迎碧瓦,云叶覆雕墙。 -
66.《即事》 宋·柴望
澒洞风尘莽未明,天翻地覆劫将盈。
翠华海上知何似,白首山中空自惊。
哭向莺花非世界,梦迷弓剑绕皇陵。
谁知薇蕨同杯酒,为酹兴亡终古灵。 -
67.《满庭芳·万物之中》 元·侯善渊
万物之中,为人最贵,内存一点精微。
至灵至圣,日用有谁知。
隐显存亡顺化,方圆应、曲直投机。
从伊变,行居坐卧,动止镇相随。 -
68.《擬古》 宋·田锡
余闻灵凤胶,可以续断弦。
又闻返魂香,招魂以其烟。
因念三季时,人为世态迁。
迁之不自觉,纯信成险艰。 -
69.《南归诗十八首》 明·李流芳
不眠苦夜永,待旦情徬徨。
传闻虏渡河,羽书达明光。
前锋已陷敌,大将堕马亡。
健卒三万人,一朝化犬羊。 -
70.《国师南岩诗》 宋·蔡如松
七闽山秀江逾碧,俗知礼义亡奸慝。
贼潮何事率淮民,拥众南来稍蚕食。
椎埋却冢荒径里,醉饱呼天烂渔弋。
孽驹蹑迹逞神怪,河海波腾云泼墨。 -
71.《忆昔》 宋·柴随亨
忆昔长安都会地,草木晴辉钟王气。
襟带江湖气象雄,自是天王兴复际。
春风楼阁五凤城,玉漏声催香雾盈。
户外昭容鹤禁开,殿前执政鵷班行。 -
72.《读史》 宋·陈宓
子房真男子,五世相韩国。
父死未及仕,不受暴秦辱。
家僮三百人,求客不顾族。
持说说项梁,立成宗社复。 -
73.《赠李崇义应童子科长歌》 宋·江湘
通经应童科,诗书尤所长。
生儿有如此,族党真有光。
五车举舌端,观者绕回廊。
崭新露头角,志气何坚刚。 -
74.《游后洞诗》 宋·刘贽
寺久荒寂无足往,念有子厚弥陀碑。
独趋一里转岩腹,剥粉败赤逢门楣。
亭亭故碑亡旧主,覆以老屋疏且欹。
常嗟古人不可见,尚喜书志存於斯。 -
75.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
76.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
77.《致道观七星桧》 明·邓韨
琳官何岧峣,爽气凌青苍。
中有古桧树,传植自萧梁。
岁远四树存,如斗酌天浆。
东株耸而老,庆历补其亡。 -
78.《梦》 明·钱谦贞
欲辨今亡孔与黄,乃占未卜是何祥。
鹿蕉覆处难分郑,蝴蝶飞来已化庄。
树底君臣浮绿蚁,枕中勋业饭黄粱。
唯应一笑希夷叟,尘世茫茫叹夜长。 -
79.《送练中丞遗裔归家(有引)》 明·谢肇淛
燕山日黑黄尘起,金川门外鼓声死。
长乐宫为瓦砾场,殿庭流血成海水。
御史大夫练子宁,手持三尺干雷霆。
覆巢自分无完卵,一门百口归冥冥。 -
80.《景泰洼》 明·虞淳熙
合沓众山转,鸿沟界危冈。
贞松心不移,偃盖覆神堂。
欲蜕龙为鱼,千古以慨慷。
土木骨纵横,魂来关塞长。