-
341.《南归诗十八首》 明·李流芳
我年未四十,已怀退隐图。
俯仰又十年,何为尚踌躇。
经过怯往迹,魂魄识畏途。
去来廿年间,道里三万余。 -
342.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。 -
343.《东台》 宋·陈舜俞
筑台俯园木,亦既覆华宇。
主翁达生者,作诗傍门户。
谓台乃主人,吾身同逆旅。
台远谓公言,无易浪称与。 -
344.《追和叔祖自术韵》 宋·胡震雷
伯祖刚简公榕阴图,先君肯堂翁常欲鑱石,因循至今。
一日震雷从家弟震载观,则名公巨笔联编盈轴,益知我公大节起敬慕於易世之未歇者如此。 -
345.《古诗四首呈刘行简给事丈》 宋·庞谦孺
人生寄寒暑,销铄如然薪。
但见烈火炎,倏忽糜灰尘。
不过数十改,即已无此身。
岂不甚哀哉,言之为酸辛。
达士易与足,一饱即自促。
遇者运多途,贪婪丧其真。
如此不饮酒,徒为世上人。 -
346.《以久字韵赋翁仲》 宋·钱颖
武皇骑龙朝帝后,露湿铜仙古苔绣。
景初命名翁与仲,无复衣冠仍汉旧。
桓圭大剑高嵯峨,不动如山严镇守。
岂知屹立司马门,九鼎暗移司马手。 -
347.《游九顶清音亭次宇文子重韵》 宋·员兴宗
君不见昔贤声名渺云边,追慕茫茫千百载。
东山遗墨不尘埃,南海碑辞尚光彩。
是公胸怀冰镜清,当时玉署厌残更。
惟馀清梦到古寺,因为亭宇加修名。 -
348.《谒金门 依韵和孤蟾四阕》 元·吴澄
如何喜。
自喜自知可矣。
天地与人同一理。
世间知者几。 -
349.《北邙行》 明·楚石梵琦
请君停一觞,听我歌北邙。
北邙在何许,乃在洛之阳。
洛阳城中千万家,无有一家免乱亡。
天地开辟来,死者生之常。 -
350.《行部迤东轺中杂述二首》 明·邓渼
楚楚山下茨,移种托庭隅。
色泽纷跼蔓,绿阴互相逾。
秋虫鸣其根,黄雀欣所居。
势盛易侵轶,兰叶日夜枯。 -
351.《玉女潭题赠吏史部恭甫》 明·陆师道
玉阳古洞天,名是神仙宅。
因君地始显,令人思俱逸。
玉冈绕鸾鹄,云庄艺芝术。
修廊俯大观,列卦开玄室。 -
352.《登高丘而望远海》 明·全室宗泐
登高丘,望东溟。
溟水方荡激,中有怒吼鲸。
耸脊类峰岳,鼓浪如雷霆。
嘘烟喷沫云雾冥,扬鬐掉尾三山倾。 -
353.《夜雪有怀范玉厓叔中朱沧洲孟辩》 明·吴哲
江南地薄雪并寒,缘江矮屋茅复单。
析薪束缊空燎眼,春阳不暖先生槃。
田家利酤常苦酸,东家垆头量子宽。
山公八斗焉足醉,少须暂解双眉菆。 -
354.《初食杨梅》 明·杨循吉
杨梅本是我家果,归来相对叹先作。
往来南北将十年,久不餐汝几忘却。
忆从年少在吴中,食以成伤难疗药。
年年端午即有之,街头卖折先附郭。 -
355.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
356.《孙莘老寄墨四首》 宋·苏轼
徂徕无老松,易水无良工。
珍材取乐浪,妙手惟潘翁。
(潘谷作墨,杂用高丽煤。
)鱼胞熟万杵,犀角盘双龙。 -
357.《五色雀》 宋·苏轼
粲粲五色羽,炎方凤之徒。
青黄缟玄服,翼卫两绂朱。
仁心知闵农,常告雨霁符。
我穷惟四壁,破屋无瞻乌。 -
358.《杨康功有石状如醉道士为赋此诗》 宋·苏轼
楚山固多猿,青者黠而寿。
化为狂道士,山谷恣腾蹂。
误入华阳洞,窃饮茆君酒。
君命囚岩间,岩石为械杻。 -
359.《和王微之登高斋三首》 宋·王安石
六朝人物随烟埃,金舆玉几安在哉。
锺山石城已寂寞,只见江水云端来。
百年故老有存者,尚忆世宗初伐淮。
魏王兵马接踵出,旗纛千里相搪挨。 -
360.《送郭明复寺丞守蜀州》 宋·范成大
士进固未易,退亦良独难。
西州多故人,归路常险艰。
有道独行意,郭舟若神仙。
勿轻银兔符,倾倒金貂蝉。