-
1.《和牧斋观剧四首次韵》 明·程嘉燧
山中还往亦无期,行乐何缘不暂随。
顾曲那禁穷相眼,狂言容迕破颜时。
一群娇鸟花相逐,四壁寒蝇冻似痴。
少小也谙曹植舞,灯前长袖自倭迟。
¤ -
2.《和牧斋观剧四首次韵》 明·程嘉燧
徵歌排日斗妆新,买笑留欢不计旬。
倾国总矜堂上艳,逢场曾作坐中人。
玲珑争劝尚书醉,啄木谁言学士贫。
省识春风向来面,沄人宜喜复宜瞋。
¤ -
3.《和牧斋观剧四首次韵》 明·程嘉燧
游丝无力罥春长,急盏从挥白日忙。
烛下邀来偏巧笑,曲终不见只颠狂。
迷花未散尝侵晓,和雪难教更引商。
浣处似闻遗石在,相逢或恐是同乡。
¤ -
4.《和牧斋观剧四首次韵》 明·程嘉燧
万金一曲艺偏殊,谁效工颦学步趋。
水上盈盈逢洛女,桑间冉冉见罗敷。
腰肢结束元难有,杨柳风流得似无。
瞥眼繁华易惆怅,何如丈室对疏芜。 -
5.《观豫剧《花打朝》》 现代·老舍
大众喜颜开,洛阳金凤来。
打朝潮笑谑,挂帅奋风雷。
歌舞全能手,悲欢百炼材。
长安春日夜,鼓板绽红梅。 -
6.《客自茂来言元礼日观棋剧饮》 宋·宋祁
寒山倒影入楼扉,铃唱愔愔少诤辞。
左手持螯人嗜饮。
一斑窥豹客争棋。
萍游倦斝伤酲夕,星落残枰斗劫迟。
日日忘怀还忆否,戍时瓜老是归时。