-
1.《宿合龙山达观寺用张澂达明壁间韵》 宋·赵蕃
游山到处不拟出,几向官程问山入。
旁人笑我底悠悠,我亦应缘聊兀兀。
平生作诗忌大巧,到此真成肠胃绕。
试将阁笔罢楮生,又病囊中此山少。
入山已破山中云,出山定复松崖根。
合龙端为此得名,达观妙旨又莫论。 -
2.《观寺中盂兰盆会有叹》 宋·宋伯仁
欣欣来认祖先名,梵杵丁东月二更。
满地纸钱香篆冷,更无真哭两三声。 -
3.《观佛迹寺》 唐·王勃
莲座神容俨,松崖圣趾馀。
年长金迹浅,地久石文疏。
颓华临曲磴,倾影赴前除。
共嗟陵谷远,俄视化城虚。 -
4.《和宋中丞夏日游福贤观天长寺寺即陈左相宅所施之作》 唐·王维
已相殷王国,空馀尚父谿.钓矶开月殿,筑道出云梯。
积水浮香象,深山鸣白鸡。
虚空陈伎乐,衣服制虹霓。
墨点三千界,丹飞六一泥。
桃源勿遽返,再访恐君迷。 -
5.《观楚国寺璋上人写一切经院,南有曲池深竹》 唐·岑参
璋公不出院,群木闭深居。
誓写一切经,欲向万卷馀。
挥毫散林鹊,研墨惊池鱼。
音翻四句偈,字译五天书。 -
6.《楚州开元寺北院枸杞临井繁茂可观群贤赋诗因以继和》 唐·刘禹锡
僧房药树依寒井,井有香泉树有灵。
翠黛叶生笼石甃,殷红子熟照铜瓶。
枝繁本是仙人杖,根老新成瑞犬形。
上品功能甘露味,还知一勺可延龄。 -
7.《楚州开元寺北院枸杞临井繁茂可观群贤赋诗因以继和》 唐·刘禹锡
僧房药树依寒井,井有香泉树有灵。
翠黛叶生笼石甃,殷红子熟照铜瓶。
枝繁本是仙人杖,根老新成瑞犬形。
上品功能甘露味,还知一勺可延龄。 -
8.《溧阳唐兴寺观蔷薇花,同诸公饯陈明府》 唐·孟郊
忽惊红琉璃,千艳万艳开。
佛火不烧物,净香空徘徊。
花下印文字,林间咏觞杯。
群官饯宰官,此地车马来。 -
9.《观花后游慈恩寺》 唐·施肩吾
世事知难了,应须问苦空。
羞将看花眼,来入梵王宫。 -
10.《秋日与冷然上人寺庄观稼》 唐·费冠卿
世人从扰扰,独自爱身闲。
美景当新霁,随僧过远山。
村桥出秋稼,空翠落澄湾。
唯有中林犬,犹应望我还。 -
11.《上元夜建元寺观灯呈智通上人》 唐·章碣
建元看别上元灯,处处回廊斗火层。
珠玉乱抛高殿佛,绮罗深拜远山僧。
临风走笔思呈惠,到晓行禅合伴能。
无限喧阗留不得,月华西下露华凝。 -
12.《观山寺僧穿井》 唐·曹松
云僧凿山井,寒碧在中庭。
况是分岩眼,同来下石瓶。
旁痕终变藓,圆影即澄星。
异夜天龙蛰,应闻说叶经。 -
13.《仲秋太常寺观公辂车拜陵》 唐·苗仲方
南宫初开律,金风已戒凉。
拜陵将展敬,车辂俨成行。
士庶观祠礼,公卿习旧章。
郊原佳气引,园寝瑞烟长。
卤簿辞丹阙,威仪列太常。
圣心何所寄,惟德在无忘。 -
14.《太常寺观舞圣寿乐》 唐·徐元鼎
舞字传新庆,人文迈旧章。
冲融和气洽,悠远圣功长。
盛德流无外,明时乐未央。
日华增顾眄,风物助低昂。
翥凤方齐首,高鸿忽断行。
云门与兹曲,同是奉陶唐。 -
15.《仲秋太常寺观公卿辂车拜陵》 唐·严巨川
南吕初开律,金风已戒凉。
拜陵将展敬,车辂俨成行。
士庶观祠礼,公卿习旧章。
郊原佳气引,园寝瑞烟长。
卤簿辞丹阙,威仪列太常。
圣心何所寄,惟德在无忘。 -
16.《兵后早春登故鄣南楼望昆山寺白鹤观示清道人并沈道士》 唐·皎然
新阳故楼上,眇眇伤遐眷。
违世情易忘,羁时得无倦。
春归华柳发,世故陵谷变。
扰扰陌上心,悠悠梦中见。 -
17.《奉同颜使君真卿开元寺经藏院会观树文殊碑》 唐·皎然
万国布殊私,千年降祖师。
雁门传法至,龙藏立言时。
故实刊周典,新声播鲁诗。
六铢那更拂,劫石尽无期。 -
18.《安国寺随驾幸兴唐观应制》 唐·广宣
东林何殿是西邻,禅客垣墙接羽人。
万乘游仙宗有道,三车引路本无尘。
初传宝诀长生术,已证金刚不坏身。
两地尽修天上事,共瞻銮驾重来巡。 -
19.《登大林寺观白太傅题版》 唐·齐己
九叠苍崖里,禅家凿翠开。
清时谁梦到,白傅独寻来。
怪石和僧定,闲云共鹤回。
任兹休去者,心是不然灰。 -
20.《游道林寺四绝亭,观宋杜诗版》 唐·齐己
宋杜诗题在,风骚到此真。
独来终日看,一为拂秋尘。
古石生寒仞,春松脱老鳞。
高僧眼根静,应见客吟神。