-
81.《六月十七夜出寺门骤有所闻疑水与风即而观之》 宋·赵蕃
骤得疑倾峡,徐行若泛潮。
胡为隔田亩,而不度林椒。
爽气虽能及,作波不可招。
不眠如有待,冲口漫成谣。 -
82.《六月十七夜出寺门骤有所闻疑水与风即而观之》 宋·赵蕃
昨日真聊尔,今宵颇快哉。
无嫌雨脚短,故喜旱头开。
一饱归天赐,群凶勿幸灾。
谁驱霹雳驾,更起阿香雷。 -
83.《六月十七夜出寺门骤有所闻疑水与风即而观之》 宋·赵蕃
中宵还浏浏,乞晓更萧萧。
亟作溪头看,犹沾树杪飘。
田家比屋喜,沴气十分消。
我得扁舟去,江湖兴久摇。 -
84.《在伯见招观雪因同贵溪尉曹登邻寺之经楼且云》 宋·赵蕃
篮舆轧轧度成阴,鹭起冲波鹊噪林。
当子倚阑成句警,政余拥褐坐檐深。
裴回更尽高楼览,空阔思收远壑音。
笑谢主人能命酒,不然寒甚不能吟。 -
85.《前日入寺观牡丹不觉已谢惜其稼艳故以诗悼之》 宋·叶适
牡丹乘春芳,风雨苦相妨。
朝来小庭中,零落已无数。
魂销梓泽园,肠断马嵬路。
尽日向栏干,踟蹰不能去。 -
86.《与弟观侄津哭伯求弟道茅山泊东林寺坐雨》 宋·陈著
西来本自趁晴天,雨卧东林日似年。
百念已成沈水石,一行真坐逆滩船。
何妨华鄂添诗集,暂与闍黎结饭缘。
决意明朝向东去,山堂未到已潸然。 -
87.《二十六日下山观胜业寺禹柏偃卧地上分为九枝》 宋·项安世
人言禹时柏,是否何必研。
要知是古物,少亦逾千年。
盘盘九龙子,脊尾何蜿蜒。
疏髯挟雷雨,瘦骨含风烟。 -
88.《二十日步上方广寺观莲华峰云气异甚》 宋·项安世
晓发名溪庄,午饭马迹库。
下车著芒鞋,扶杖陟罔路。
碾槽深侧足,石磴高举步。
初登黄茅岭,稍入青箬雾。 -
89.《同刘监丞步观长干寺后诸园》 宋·项安世
游人塞道不容车,千古金陵少妇居。
朱雀大桁春雨后,鸟衣深巷晓风初。
红红白白花无数,下下高高意有馀。
此景只应闲客管,瘿黎轻盖日徐徐。 -
90.《纪山寺观梁宣明二帝陵》 宋·项安世
高祖当年起雍荆,山川千古尚锺情。
林中佛寺君王家,湖上仙宫太子莹。
已见世诚宵斫柱,又闻阿铣晓扬旌。
生儿若似江陵上,肯负渠家老骑兵。 -
91.《游云台寺观梅》 宋·陈宓
满树轻明玉雪香,不容累月驻清芳。
似闻天上怜花好,急敕丁神下取将。 -
92.《游云台寺观梅》 宋·陈宓
春风日夜晓清真,不惜天香染世尘。
寄语山僧休书扫,石间留取作毡茵。 -
93.《游云台寺观梅》 宋·陈宓
回首横枝千万条,可怜烘日欲冰消。
谁知寂寞临溪壑,却解和羹荐庙朝。 -
94.《望西太乙宫四圣观半为僧寺》 宋·方回
红墙半旧粉墙新,泥塑金涂各有神。
僧道不须閒计较,等为和靖守坟人。 -
95.《兴慈寺观君俞旧题》 宋·李复
松院前年到,同君共五人。
今来观旧迹,君已是前身。
遽掩千秋夜,空伤两岁春。
向风无可语,泪洒壁间尘。 -
96.《武昌澄道寺前溪上观鱼》 宋·钱时
山溪清彻底,映日浮修鳞,人间汤鼎烹,见此一掬春。
倚杖为欣然,长淮浩无垠。
寄语溪上翁,可以观吾仁。