-
1.《客中闻子规》 明·黄淑德
陌上柳条新,逢春倍惜春。
忽闻啼杜宇,愁杀未归人。 -
2.《宴梓州南亭得池字》 唐·卢照邻
二条开胜迹,大隐叶冲规。
亭阁分危岫,楼台绕曲池。
长薄秋烟起,飞梁古蔓垂。
水鸟翻荷叶,山虫咬桂枝。
游人惜将晚,公子爱忘疲。
愿得回三舍,琴尊长若斯。 -
3.《露青竹杖歌》 唐·顾况
鲜于仲通正当年,章仇兼琼在蜀川。
约束蜀儿采马鞭,蜀儿采鞭不敢眠。
横截斜飞飞鸟边,绳桥夜上层崖颠。 -
4.《登钟山馆》 唐·耿湋
匹马宜春路,萧条背馆心。
涧花寒夕雨,潭水黑朝林。
野市鱼盐隘,江村竹苇深。
子规何处发,青树满高岑。 -
5.《西蜀送许中庸归秦赴举》 唐·陈羽
春色华阳国,秦人此别离。
驿楼横水影,乡路入花枝。
日暖莺飞好,山晴马去迟。
剑门当石隘,栈阁入云危。 -
6.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。 -
7.《麟中寓居寄蒲中友人》 唐·薛能
萧条秋雨地,独院阻同群。
一夜惊为客,多年不见君。
边心生落日,乡思羡归云。
更在相思处,子规灯下闻。 -
8.《赋得寿星见》 唐·卢渥
玄象今何应,时和政亦平。
祥为一人寿,色映九霄明。
皎洁垂银汉,光芒近斗城。
含规同月满,表瑞得天清。
甘露盈条降,非烟向日生。
无如此嘉祉,率土荷秋成。 -
9.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
10.《夜会问答十》 唐·皮日休
寒夜清,帘外迢迢星斗明。
况有萧闲洞中客,吟为紫凤呼凰声。
瘿木杯,杉赘楠瘤刳得来。 -
11.《述怀二十韵献覃怀相公》 唐·李洞
帝梦求良弼,生申属圣明。
青云县器业,白日贯忠贞。
霭霭随春动,忻忻共物荣。
静宜浮竞息,坐觉好风生。 -
12.《听琴》 唐·无名氏
六律铿锵间宫徵,伶伦写入梧桐尾。
七条瘦玉叩寒星,万派流泉哭纤指。
空山雨脚随云起,古木灯青啸山鬼。
田文堕泪曲未终,子规啼血哀猿死。 -
13.《寿星见》 唐·无名氏
玄象今何应,时和政亦平。
祥为一人寿,色映九霄明。
皎洁垂银汉,光芒近斗城。
合规同月满,表瑞得天清。
甘露盈条降,祥烟向日生。
无如此嘉祉,率土荷秋成。 -
14.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
15.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
16.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
17.《临江仙(次韵尚书兄送别)》 宋·李弥逊
枝上子规催去旆,柳条偏系离情。
片云留雨锁愁城。
不堪明月夜,寂寞照南荣。
莫作东山今日计,风雷已促鹏程。
功成来伴赤松行。
却寻鸿雁侣,尊酒会如星。 -
18.《宝鼎现(寿京尹曾留远侍郎渊子)》 宋·陈著
玉宸凝眷。
要得培□,神皋根本。
天赋与、经纶好手,门外红尘谈笑遣。
任草色、遍空庭交翠,月往风来自便。 -
19.《宝鼎现(寿京尹曾留远侍郎渊子)》 宋·陈著
玉宸凝眷。
要得培□,神皋根本。
天赋与、经纶好手,门外红尘谈笑遣。
任草色、遍空庭交翠,月往风来自便。 -
20.《梓人传》 唐·柳宗元
裴封叔之第,在光德里。
有梓人款其门,愿佣隙宇而处焉。
所职,寻、引、规、矩、绳、墨,家不居砻斫之器。
问其能,曰:“吾善度材,视栋宇之制,高深圆方短长之宜,吾指使而群工役焉。