-
1.《寿星寺闻子规二首》 宋·周文璞
子规欲归归未得,啼向钱王寿星石。
月明血尽人不知,只怪晓山深似碧。 -
2.《汉滨北楼》 宋·宋庠
一水东流阔,诸峰右转深。
蟾规欲破晕,天杵不盈寻。
浦逗分风席,洲喧避缴禽。
凭高机事息,并为汉川阴。 -
3.《子规》 唐·吴融
举国繁华委逝川,羽毛飘荡一年年。
他山叫处花成血,旧苑春来草似烟。
雨暗不离浓绿树,月斜长吊欲明天。
湘江日暮声凄切,愁杀行人归去船。 -
4.《临江仙(和元规)》 宋·张继先
蠢动含灵天赋与,逍遥性分元均。
莫生异见乱吾真。
只今中有主,浑与化为人。
那更徽词清彻底,轻埃欲染无因。
惟应得此便凝神。
百魔咸息战,六道永停轮。 -
5.《子规》 宋·余靖
一叫一声残,声声万古冤。
疏烟明月树,微雨落花村。
易堕将乾泪,能伤欲断魂。
名缰慙自束,为尔忆家园。 -
6.《自规》 宋·陆游
忿欲俱生一念中,圣贤本亦与人同。
此心少忍便无事,吾道力行方有功。
碎首宁闻怨飘瓦,关弓固不慕冥鸿。
老翁已落江湖久,分付余年一短篷。 -
7.《自规》 宋·陆游
立志当如塞决河,犀编铁砚未为过。
文难称意古所恨,学不尽才今亦多。
四海交朋常隔阔,一生光景易蹉跎。
耄年尚欲鞭吾後,太息无人为诋诃! -
8.《寓规》 宋·陆游
人生孰无疾,治疾惟欲瘳。
疾瘳药不止,乃有过剂忧。
节食戒属餍,养气常致柔。
金丹无此功,往哉勤自修。 -
9.《赠蔡彦规》 宋·张耒
我不见蔡子,杜门十日余。
今日叩我门,满手携琼琚。
铿锵写我前,杂以贝与珠。
我愕不知报,低头惊且吁。 -
10.《暑雨蒸溽奉王元规学士》 宋·毛滂
老火尚未偃蹇,稚金殊踧踖。
雨如甑笠汗,但作气蒸赫。
思君屡欲往,露顶不可帻。
坐怀屋漏下,蜗牛颇争席。 -
11.《和元规寄杨子寓真岩韵》 宋·张继先
应到最高处,翘思上古人。
风来多柏子,云去净嚣尘。
浔暑不到处,天花自在春。
仙踪欲无著,流俗谩寻津。 -
12.《和元规拂云轩韵》 宋·张继先
疏翠拥高轩,虚徐欲出云。
两楹清荫共,一阵好风分。
偏映琴书席,难栖燕雀群。
主人怜直节,孰敢巧操斤。 -
13.《和陶阻风于规林韵寄陈时中二首》 宋·吴芾
退处固云乐,未免叹索居。
赖有陈使君,情亲如友于。
自应长相见,岂谓各一隅。
我虽事跧伏,闭门懒问涂。 -
14.《晚晴欲适西村不果》 宋·黎廷瑞
两歇无余春,草木忽而长。
东风吹旷野,千里绿莽莽。
夕阳澹微明,命策赴幽赏。
徘徊石上坐,郁郁念畴曩。
子规叫重云,意散不复往。 -
15.《送郑无欲改官知合江县二首》 宋·孔武仲
马踏榆阴出汉关,邦人欣见锦衣还。
东川却指旧游处,北阙犹萦旅梦间。
神女断云低楚峡,子规啼月惨巴山。
知君利刃曾磨试,囹圄应从到日间。 -
16.《子规》 宋·释宝昙
荏苒春三月,声声何处寻。
艰难悲故国,激烈动归心。
血染红英乱,身藏绿树深。
欲归归未得,故故傍人吟。 -
17.《万安簿吴公谊实浙余杭人今书满最归欤欲竟投》 宋·曾丰
钱唐之墟故吴地,子孙复以吴为民。
百世不有云来兴,高者道德次文艺。
万安主簿今诗雄,终未得力翻得穷。
犹余妻子眼未白,不有江山囊几空。 -
18.《罢县解归途中闻子规三首》 宋·曾丰
轻舍柴桑悔欲追,虽无所激亦谋归。
子规大似相知浅,犹虑渊明未见机。 -
19.《相和歌辞·秋胡行》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东路陲。
时逢大道无难阻,君方游宦从陈汝。 -
20.《杂曲歌辞·竹枝》 唐·李涉
荆门滩急水潺潺,两岸猿啼烟满山。
渡头年少应官去,月落西陵望不还。
巫峡云开神女祠,绿潭红树影参差。
下牢戍口初相问,无义滩头剩别离。