-
1.《题文发叔所藏潘子真水墨江湖八境小轴海门残》 宋·杨万里
万里长江白,半规斜日黄。
焦山浑欲到,宛在水中央。 -
2.《汉老弟寄示雪诗倡和已成轴矣因次韵》 宋·虞俦
飞洒羞明不肯朝,徘徊待伴未全消。
将花著袂元无迹,认柳吹绵别有条。
璧月半规开水面,玉龙千丈转山腰。
玄冥已自呈三白,青帝何须又一飘。 -
3.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
4.《圣政纪颂》 唐·来鹄
三皇不书,五帝不纪。
有圣有神,风销日已。
何教何师,生来死止。 -
5.《登白马山护明寺》 唐·孔德绍
名岳标形胜,危峰远郁纡。
成象建环极,大壮阐规模。
层台耸灵鹫,高殿迩阳乌。
暂同游阆苑,还类入仙都。 -
6.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
7.《酹江月》 宋·黄机
春愁几许,似春云蔼蔼,连空无数。
□□眉尖偏易得,没个因由分付。
杨柳烟浓,海棠花暗,绿涨墙头路。
小楼应是,有人和泪凝伫。 -
8.《沁园春(寿王高安,七月二十八日)》 宋·姚勉
超逸天才,文如三松,诗如卢溪。
自白莲赋就,已高声价,梅花句出,远见襟期。
玉尘精神,瑶林风韵,雪里神仙小氅衣。
缑山夕,已再经旬浃,戏鹤重归。 -
9.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
10.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
11.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
12.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
13.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
14.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
15.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
16.《秀川馆联句》 宋·许子绍
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
17.《水调歌头·金兽袅香穗》 宋·无名氏
金兽袅香穗,银烛灿花枝。
眼前风景殊异,酌酒庆生时。
要是祖宗流庆,方有此身此日,盍亦反其思。
何以上雅寿,敢用此为规。 -
18.《故资政殿学士特赠光禄大夫曾公挽辞二首》 宋·晁说之
选吏时无最,论兵世有书。
风神相门旧,胆气将坛初。
地轴尘埃转,天航津汉虚。
忠规子孙在,太史笔何如。 -
19.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
20.《同前》 宋·周必大
何幸天涯款绪馀,轩昂气概识雄图。
滔滔腹稿盈千轴,凛凛词锋敌万夫。
方对芝眉蒙数载,乍惊绛帐失规模。
从兹稳步青云上,始信沙堤梦不诬。