-
281.《题漱玉轩》 宋·杨祖尧
危石欲阽力自支,罅空引溜日夜垂。
空阶滴雨幽梦觉,孤蓬澎浪惊魂飞。
直疑丹液必石骨,饮此合仙寿无期。
又疑宠宫流润泽,膏沐万物皆含滋。 -
282.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
283.《杨高士听弹琴》 宋·姚舜陟
我来请雨谒龙公,日脚已敛云冲融。
解衣盘礴暂小憩,清谈对此两相翁。
霏霏锯屑引意静,爇鼎忽闻弹丝桐。
少年水师貌颇古,十指捲袖如剥葱。 -
284.《释奠诗》 宋·虞展
正学昭昭责力行,湖湘一派到于今。
好翻愚岛词锋手,密察濂溪理窟心。
二水秋清严奠礼,九疑云近想韶音。
咏归也觉西风好,须信诗□在泮林。 -
285.《游灵岩》 宋·张昌祖
深壑敞禅扉,独魁天下奇。
烟云藏不尽,花木秀无时。
谁谓神仙去,我疑蛟垒移。
觉吟玷佳景,有句不成诗。 -
286.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
287.《杂诗》 宋·张炜
笙簧世所贵,正调多溺沉。
有人怀古心,临风理瑶琴。
一弹秋月高,忽觉开尘襟。
或疑涧泉声,忽作鸾凤吟。
得意自怡悦,子期难再寻。
铜壶一枝梅,尽可为知音。 -
288.《和牡丹韵》 宋·赵汝绩
园工巧栽接,树树品新奇。
富觉春无厌,贫疑地有私。
色须绡幄护,名记玉牌垂。
若说能倾日,墙根有晚葵。 -
289.《比干台》 宋·赵瞻
九阍大坏一木支,势知不可诚不欺。
商之三仁异所归,死谏不欲狂囚为。
贤哉万世忠臣师,比干而已前其谁。
谏不当显何所持,忠必爱君无拂辞。 -
290.《麻姑山》 宋·朱京
仙都朝百灵,奇绝众峰冠。
朝随五马游,万里卷云幔。
春阳散地脉,指顾群阴泮。
刻玉露巉岩,严严色足惮。 -
291.《次宋编修显夫南陌诗四十韵》 未知·李裕
丽质过邯郸,春风直几钱?送情怜眼艳,凝伫觉身偏。
霞淡斜侵雁,云轻巧衬蝉。
芳金摇翠勒,暖玉藉绒鞯。
脸媚风初信,眉弯月未弦。 -
292.《戴文进溪山春雨图》 明·陈凤
林间雀声急,知有少女风。
溪云挟雨至,倏忽弥春空。
霏霏湿尽山桥路,行人冲雨行唤渡。
沾泥涉险亦何为,兴来疑向若耶去。 -
293.《铸浦次韵》 明·戴冠
耶溪不须深,产铜当自名。
堇山不须高,产锡当自灵。
上有云雾合,下有蛟龙争。
昔人此铸剑,分明载图经。 -
294.《赋得东美人临潭水二十韵》 明·等慈润公
窈窕东邻媛,明靥绿水洲。
有怀殊缱绻,无梦独夷犹。
泛瑟来湘浦,为云下楚丘。
洛妃娇自倚,汉女愧同游。 -
295.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
296.《予放归至浙中暂憩湖上适冯子仁得宥至自岭南》 明·江以达
相逢先各问容颜,喜极翻疑梦觉关。
我舞君歌三叹息,北来南去一生还。
殷勤劝酒非为别,归到宁亲更出山。
湖主不妨频二仲,与君重醉碧云间。 -
297.《扬州感兴》 明·金銮
迢递古扬州,重来异昔游。
春风吹酒幔,日暮上歌楼。
梦觉翻疑雨,愁多不待秋。
翩翩征雁起,依旧向沙头。 -
298.《晓梦陈晦伯十二韵》 明·李蓘
人皆竞荣达,君独嗜编撰。
廿载历中外,蹉跎寡青眼。
朅来共为郎,相过每一莞。
溪水鸣小筵,花林具薄馔。 -
299.《月下弹琴记集句诗(二十首)》 明·李桢
云想衣裳花想容,青春已过乱离中。
功名富贵若长在,得丧悲欢尽是空。
窗里日光飞野马,岩前树色隐房栊。
身无彩凤双飞翼,油璧香车不再逢。 -
300.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。