-
321.《放言五首 并序》 唐·白居易
元九在江陵时,有《放言》长句诗五首,韵高
而体律,意古而词新。
予每咏之,甚觉有味,虽前辈深于诗者,未有此作。 -
322.《次韵秦太虚见戏耳聋》 宋·苏轼
君不见诗人借车无可载,留得一钱何足赖。
晚年更似杜陵翁,右臂虽存耳先聩。
人将蚁动作牛斗,我觉风雷真一噫。
闻尘扫尽根性空,不须更枕清流派。 -
323.《午窗坐睡》 宋·苏轼
蒲团盘两膝,竹几阁双肘。
此间道路熟,径到无何有。
身心两不见,息息安且久。
睡蛇本亦无,何用钩与手。 -
324.《午窗坐睡》 宋·苏轼
蒲团蟠两膝,竹几阁双肘。
此间道路熟,径到无何有。
身心两不见,息息安且久。
睡蛇本亦无,何用钩与手。 -
325.《过岭寄子由三首?此诗第三首为子由作?》 宋·苏轼
七年来往我何堪,又试曹溪一勺甘。
梦里似曾迁海外,醉中不觉到江南。
波生濯足鸣空涧,雾绕征衣滴翠岚。
谁遣山鸡忽惊起,半岩花雨落毵毵。 -
326.《谢人惠云巾方舄二首》 宋·苏轼
燕尾称呼理未便,剪裁云叶却天然。
无心只是青山物,覆顶宜归紫府仙。
转觉周家新样俗,?头巾起后周。
?未容陶令旧名传。 -
327.《和陶归去来兮辞》 宋·苏轼
归去来兮,吾方南迁安得归。
卧江海之澒洞,吊鼓角之凄悲。
迹泥蟠而愈深,时电往而莫追。
怀西南之归路,梦良是而觉非。 -
328.《次韵和王巩》 宋·苏轼
谪仙窜夜郎,子美耕东屯。
造物岂不惜,要令工语言。
王郎年少日,文如瓶水翻。
争锋虽剽甚,闻鼓或惊奔。 -
329.《次韵钱舍人病起》 宋·苏轼
床下龟寒且耐支,杯中蛇去未应衰。
殿门明日逢王傅,櫑具争先看不疑。
坐觉香烟携袖少,独愁花影上廊迟。
何妨一笑千痾散,绝胜仓公饮上池。 -
330.《次韵致政张朝奉仍招晚饮》 宋·苏轼
扫白非黄精,轻身岂胡麻。
怪君仁而寿,未觉生有涯。
曾经丹化米,亲授枣如瓜。
云蒸作雾楷,火灭噀雨巴。 -
331.《海棠》 宋·晏殊
轻盈千结乱樱丛,占得年芳近碧栊。
逐处间匀高下萼,几番分破浅深红。
烟晴始觉香缨绽,日极犹疑蜡蔕融。
数夕朱栏未飘落,再三珍重石忧风。 -
332.《春风》 宋·王安石
一马春风北首燕,却疑身得旧山川。
阳浮树外沧江水,尘涨原头野火烟。
日借嫩黄初著柳,两催新绿稍归田。
回头不见辛夷发,始觉看花是去年。 -
333.《读眉山集次韵雪诗五首》 宋·王安石
惠施文字黑如鸦,於此机缄漫五车。
皭若易缁终不染,纷然能幻本无花。
观空白足宁知处,疑有青腰岂作家。
慧可忍寒真觉晚,为谁将手少林叉。 -
334.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
楚越千万山,雄奇此山兼。
盘根虽巨壮,其末乃修纤。
去县尚百里,侧身勇前瞻。
萧条烟岚上,缥缈浮青尖。 -
335.《次韵舍弟赏心亭即事二首》 宋·王安石
霸气消磨不复存,旧朝台殿只空村。
孤城倚薄青天近,细雨侵凌白日昏。
稍觉野云成晚霁,却疑山月是朝暾。
此时江海无穷兴,醒客忘言醉客喧。 -
336.《自舒州追送朱氏女弟憩独山馆宿木瘤僧舍明日》 宋·王安石
晨霜践河梁,落日憩亭皋。
念彼千里行,恻恻我心劳。
揽辔上层冈,下临百仞濠。
寒流咽欲绝,鱼龟久已逃。 -
337.《夜读试卷呈君实待制景仁内翰》 宋·王安石
篝灯时见语惊人,更觉挥毫捷有神。
学问比来多可喜,文章非特巧争新。
蕉中得鹿初疑梦,牖下窥龙稍眩真。
邂逅两贤时所服,坐令孤朽得相因。 -
338.《尹村道中》 宋·王安石
满眼霜吹宿草根,谩知新岁不逢春。
却疑青嶂非人世,更觉黄云是塞尘。
万里张侯能奉使,百年曾子肯辞亲。
自怜许国终无用,何事纷纷客此身。 -
339.《次韵知郡安抚九日南楼宴集》 宋·范成大
双旌暮卷小舂容,画栋云生笑语中。
但觉山光侵酒绿,不知日脚染溪红。
控临缥缈疑无地,指点虚无欲驭风。
谁遣玉蟾催骑吹,归来人影在朦胧。 -
340.《别贾耘老》 宋·秦观
若有人兮霅之滨,服火齐兮冠切云。
有才不为世所抡,尽入诗句为奇新。
忘归繁弱不浪阵,发必中的疑有神。
目关飞鸟缗苍鳞,俛仰自娱忘贱贫。