-
101.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
102.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
103.《水调歌头·土釜温温火》 宋·葛长庚
土釜温温火,橐龠动春雷。
三田升降,一条径路属灵台。
自有真龙真虎,和合天然铅汞,赤子结真胎。
水里捉明月,心地觉花开。 -
104.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
105.《登三层楼与王仲言联句》 宋·徐玑
南州冬日佳,风和霜气收。
出门访良友,散策寻清游。
负郭有野趣,荒草带寒流。
信步任所止,款扉得深幽。 -
106.《再和》 宋·文同
问子瞻,何江湖,乃心魏阙君岂无。
胡为放浪检束外,日与隐者相招呼。 -
107.《再和》 宋·强至
我行平野览秋空,物象吟怀觉两雄。
远水有时明返照,疏林无限战西风。
京坻相望农收足,庐井多欢岁计充。
亦向此时追乐事,归来倒载效山翁。 -
108.《雪》 宋·楼钥
丙午九月才入冬,晦日忽惊雪堕空。
传闻都城更复早,万官入贺明光宫。
自从开霁更不雨,和气直似青春浓。
斗柄插子日丁卯,夜煽裂缺鞭雷公。 -
109.《沁园春·自笑声来》 宋·赵以夫
自笑声来,骨相无奇,壬三甲三。
觉紫宸班里,都忘故步,维摩室内,添个新参。
壮也不如,老之将至,今日将军战岂堪。
江湖客,况诗肥贾岛,笔瘦王昙。 -
110.《临江仙·每日行持都不是》 元·王哲
每日行持都不是,今朝顿觉舒宽。
□和交媾聚成团。
婴儿投姹女,虎绕与龙蟠。
四象同房搓玉线,一穿透过金丹。
自然光艳出泥丸。
有言言不尽,无说说非难。 -
111.《满庭芳·三载施为》 元·刘处玄
三载施为,十全八九,有些未及功圆。
不曾行疏,所惠自然钱。
也不修斋动众,一麻麦、任润灵田。
非外觅,无中造化,有口妙难言。 -
112.《满庭芳 述怀》 元·王处一
苦海奔波,荆山劳役,欲救宝璧嘉祥。
周而复始,瞥地悟真常。
两凑玄关运度,升灵曜、飞出扶桑。
回光看,璇玑万象,一一现明堂。 -
113.《沁园春·说与学人》 元·李道纯
说与学人,火无斤两,候无卦爻。
也没抽添,也无作用,既无形象,不必烹炮。
件件非真,般般是假,着意作工空谩劳。
君知否,但一切声色,都是讹肴。 -
114.《擬古》 宋·田锡
峄阳生孤桐,擢干八尺高。
风雨萌枝叶,鸾皇栖羽毛。
天质自含响,众木非其曹。
斲为绿绮琴,古人贞金刀。 -
115.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
116.《百丈漈》 宋·方翥
断崖日夕自撞舂,未近先看气象雄。
万壑不停雷隐隐,一川长觉雨蒙蒙。 -
117.《祷雨作》 宋·高定子
两閒洒落无尘著,著象森罗触处逢。
此意要令儿辈觉,擎天一柱爱中峰。 -
118.《岩下观瀑旦晚异状子文有诗辄次其韵》 宋·何麒
瀑色清明气犹雄,非烟非云非白虹。
兜罗绵光秀罘罳,瑠璃□影摇帘栊。
风吹银潢渍苍壁,日照玉柱惊青空。
谁言物象要有尽,我觉端倪殊不穷。
思涌回翔掀舞时,句在缥缈空蒙中。
更将七字写亭午,倚天长剑拖芒锋。 -
119.《雪》 宋·黄庚
片片随风整复斜,飘来老鬓觉添华。
江山不夜月千里,天地无私玉万象。
远岸未春飞柳絮,前村破晓压梅花。
羔羊金帐应粗俗,自掬水泉煮石茶。 -
120.《耕图二十一首·登场》 宋·楼璹
禾黍已登场,稍觉农事优。
黄云满高架,白水空西畴。
用此可卒岁,愿言免防秋。
太平本无象,村舍炊烟浮。