-
121.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·钱鍪
文昌仙伯天人姿,爱山寻胜如书痴。
忽摩台符历参井,麾幢泝峡春迟迟。
山林川后总效职,万壑千岩俱献奇。
就中巫山绝雄胜,插天紫翠相参差。 -
122.《偶书》 宋·钱时
世上纷纷竞奇巧,人人自巧不知宝。
此巧本不属思为,妙质融融得皜皜。
天地万象罗其中,纵横变化无时穷。
珠璧隐现光错落,丹青组织花珑葱。 -
123.《水轮聊句》 宋·苏舜元
痛矣真源丧,纷纭物象来。
水轮今若此,世事亦宜哉。
上下车交辐,周旋斗转魁。
咸渊日微堕,仙窟月初开。 -
124.《君山》 宋·孙应威
君山盘结青云梯,堂高更觉天象低。
横江万顷莹玻璃,蓬瀛胜概从端倪。
几欲收拾归品题,分甘独令倦攀跻。
使君领客伫沙堤,指点淮浙分东西。 -
125.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
126.《侨寄山居霍然几月凡见之於目闻之於耳者辄缀》 宋·王志道
自从巡尉罢搜茶,便觉山中气象嘉。
卖得钱来供饱饭,尚余醉酒插山花。 -
127.《次袁说友巫山十二峰二十五韵》 宋·毋丘恪
缣素巧貌溪山姿,宝藏肯笑虎头痴。
何人夜半胠箧去,信为羽化无疑迟。
魏明不惜万夫办,凿山累土夸神奇。
景明突起芳林苑,谷城文石光参差。 -
128.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
129.《雪十首》 宋·杨公远
天教尘世换规模,万象忧愁心未孚。
一夜苍松须白尽,青山顿觉老头颅。 -
130.《玉泉山》 宋·杨叔兰
人生天地间,今古一□观。
凌空绝虚旷,万象罗岩峦。
能一故□应,物化千□端。
万端总归一,唯悟无□言。 -
131.《龙云寺次罗竦韵》 宋·杨寅
路转羊肠望眼舒,篮舆更入道人居。
千林黄叶新霜后,四面青山夕照余。
幽梦乍惊鱼鼓响,小诗闲向竹窗书。
炉烟茗碗匆匆话,已觉人间万象虚。 -
132.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
133.《临江仙 九日,舟泊安庆城下,晚歇临江水驿》 元·吴澄
景佳甚,与徐道川方复齐况肩吾方清之驿亭草酌。
子文京侍以殊乡又逢秋晚分韵,得殊字,赋临江仙去岁家山重九日,西风短帽萧疏。
如今景物几曾殊。
舒州城下月,未觉此身孤。 -
134.《自军庄寻滴水岩下作》 明·黄辉
老龙攫天来,神工郁随从。
振鬛生群峦,触颔尽虚空。
有地皆天行,是石作水用。
小龙引双须,顾盼左右纵。 -
135.《高房山寒江孤岛图》 明·王行
千山万山重复重,烟岚草树深莫穷。
高堂大轴示宽广,要以笔力夸奇雄。
青红苍翠满缣素,缺处残碧分遥峰。
虽云眼底供一快,未见阔远开心胸。 -
136.《石林庵》 明·闻谷禅师
觉道金绳绝?开,半空花雨湿楼台。
长林怪石皆龙象,曾受生公记縳来。 -
137.《题李氏栖碧楼》 明·吴伯宗
唐有谪仙人,风骨特高妙。
晚爱栖碧山,闲心付登眺。
桃花与流水,目击领其要。
遐观穷有象,幽讨入无徼。 -
138.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
139.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
140.《杂诗(二首)》 明·徐威
颠倒梦魂中,无像成有像。
无山见夔魖,无水见罔象。
无火毕方横,无木枸杞藏。
无涝商羊奔,无旱神马降。