-
1.《秋雨叹十解》 宋·杨万里
雨入秋霄滴到明,不知有意复无情。
若言不搅愁人梦,为许千千万万声。 -
2.《秋雨叹十解》 宋·杨万里
霖霖滴滴未休休,不解教侬不白头。
却把穷愁比秋雨,犹应秋雨少於愁。 -
3.《秋雨叹十解》 宋·杨万里
湿侵团扇不能轻,冷逼孤灯分外明。
蕉叶半黄荷叶碧,两家秋雨一家声。 -
4.《秋雨叹十解》 宋·杨万里
厌听点滴井边桐,起看空蒙一望中。
横著东山三十里,真珠帘外翠屏风。 -
5.《秋雨叹十解》 宋·杨万里
篱下黄花最恨他,金钿香少泪痕多。
仙人解补银河漏,天上无泥奈许何? -
6.《秋雨叹十解》 宋·杨万里
老子愁来只苦吟,一吟一叹为秋霖。
居人只道秋霖苦,不道行人泥更深。 -
7.《秋雨叹十解》 宋·杨万里
昼落无声夜有声,只堪醉听不堪醒。
檐牙半点能多少?滴入苔阶一寸青。 -
8.《秋雨叹十解》 宋·杨万里
晓起穷忙作麽生?两中安否问秋英。
枯荷倒尽饶渠著,滴损兰花太薄情。 -
9.《秋雨叹十解》 宋·杨万里
似雾如尘有却无,须臾密密复疏疏。
忽忘九月清霜晓,唤作蒙蒙二月初。 -
10.《秋雨叹十解》 宋·杨万里
不是檐声不放眠,只将愁思压衰年。
道他滴沥浑无赖,不到侯门舞袖边。 -
11.《解红·叹嗟浮世》 元·王哲
叹嗟浮世。
被荣华、驱策名和利。
人人*作机心起。
百般奸计。