-
1.《醉落魄》 宋·沈端节
红娇翠弱。
春寒睡起慵匀掠。
些儿心事谁能学。
深院无人,时有燕穿幕。
漏声滴尽莲花萼。
静看月转西阑角。
世情一任浮云薄。
花与东君,却解慰流落。 -
2.《晚晴》 宋·张嵲
繁得苦爱飘岐路,风雨何须送晚春。
坐久绮霞明落照,屏雷亦解慰游人。 -
3.《留别解县韩明府(一作别解明府)》 唐·耿湋
闲人州县厌,贱士友朋讥。
朔雪逢初下,秦关独暮归。
寒茅下原浅,残雪过风微。
一路何相慰,唯君能政稀。 -
4.《解蹀躞》 宋·杨泽民
一掬金莲微步。
堪向盘中舞。
主人开阖,呼来慰行旅。
暂时略得舒怀,事如橄榄,馀甘卒难回苦。 -
5.《正辅既见和复次前韵慰鼓盆劝学佛》 宋·苏轼
稚川真长生,少従郑公游。
孝章偶不死,免为文举忧。
馀龄会有适,独往岂相攸。
由来警露鹤,不羡撮蚤。 -
6.《八咏诗 解佩去朝市》 南北朝·沈约
去朝市。
朝市深归暮。
辞北缨而南徂。
浮东川而西顾。 -
7.《次韵元功才友道中草药见贶因以解嘲》 宋·张元干
当时勇决径归休,更有人愚似我不。
何许置锥宁免累,直须毕娶始无忧。
频遭白眼伤流俗,谁向青门念故侯。
客里题诗相慰藉,羡君椽笔合螭头。 -
8.《仲秉再用前韵为梅解嘲复和之》 宋·张栻
几年身在水云间,愈见花边下语难。
犹有故人相慰藉,西山载酒未盟寒。 -
9.《题解禹玉文卷后》 宋·陈造
平生解公子,器质美无度。
长加进学鞭,犹后趣时步。
充肠笠泽书,脱手弹丸句。
侪辈无争衡,儒先有延誉。 -
10.《送宇文德济解绵竹丞》 宋·李流谦
陋哉纨绮习,染人甚脂膏。
倾五湖三江,未易濯秽臊。
冰霜竹林游,粪土戎与涛。
富贵比贫贱,所去宁一毛。