-
121.《荔支绿颂》 宋·黄庭坚
王墙东之美酒,得妙用於六物。
三危露以为味,荔支绿以为色。
哀白头而投裔,每倾家以继酌。
忘螭鬽之躨触,见醉乡之城郭。
扬大夫之拓落,陶徵君之寂寞。
惜此士之殊时,常生尘於尊勺。 -
122.《和世弼中秋月咏怀》 宋·黄庭坚
一年中秋最明月,也照贫家门户来。
清光适从人意满,壶觞政为诗社开。
秋空高明万物静,此时乃见天地性。
广文官舍非吏曹,况得数子发嘉兴。 -
123.《寓意十首次敬助韵 其七》 元·王冕
蛮触杂奔竞,蝇蚋纷争喧。
鸾凤巢枳棘,鸱鸮集琅轩。
风雷久不作,野露生微寒。
壮士万里怀,肯谢漂母餐。
古来王佐才,多在耕钓间。 -
124.《九日书怀》 元·王冕
玉露霏凉木渐酡,每逢佳节惜年华。
青山叠叠多归梦,白发萧萧不在家。
触景漫思千古事,无钱空对一篱花。
相知相见情何已,石鼎山泉且煮茶。 -
125.《秋山图》 元·王冕
前年放船九江口,秋风猎猎吹蒲柳。
买鱼沽酒待月明,不知江上青山走。
三更吹笛欲唤人,□□白露依衣巾。
故乡遥遥书断绝,空见过雁如飞云。 -
126.《满庭芳·恬淡家风》 宋·无名氏
恬淡家风,寂寥活计,无为无作无言。
行住坐卧,莫放马猿颠。
性有调和柔弱,触来无火无烟。
通真理,无情无欲,无罪亦无愆。 -
127.《满江红·买得青山》 宋·无名氏
买得青山,便收□、草鞋藜杖。
更不过建章宫下,灞陵桥上。
天地蜗牛蛮触待,功名蚁穴槐安相。
近新来、白发几多长,三千丈。 -
128.《鸳鸯湖棹歌 之十八》 清·朱彝尊
姑恶飞鸣触晓烟,红蚕四月已三眠。
白花满把蒸成露,紫葚盈筐不取钱。 -
129.《送张中乐屯田知永州》 宋·梅尧臣
畏向潇湘行,不入洞庭去。
鞍马踏关山,衣裘冒霜露。
零陵三千里,楚俗未改故。
王泽久已覃,国刑亦当措。 -
130.《拭目》 宋·晁说之
拭目中兴宜落落,褊心触事独迟迟。
刘琨祖逖无由见,邺下关中何所之。
万里耕桑仁德在,九天雨露庙堂滋。
龙锺只合归田去,犹解重吟采芑诗。 -
131.《太师中书令魏国公册赠尚书令追封真定王赵挽》 宋·王禹偁
忍听咚咚窆鼓声,笳箫鸣咽暮云凝。
勋劳自合同萧相,谥法还须比魏徵。
晓月暗垂丹旐露,夜风轻触繐帷灯。
三川父老知何限,尽逐灵輀泪满膺。 -
132.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
133.《甘菊冷淘》 宋·王禹偁
经年厌粱肉,颇觉道气浑。
孟春奉斋戒,敕厨唯素飱。
淮南地甚暖,甘菊生篱根。
长芽触土膏,小叶弄晴暾。 -
134.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
135.《五和》 宋·刘克庄
少时弓旌频招呼,北走淮水东陪都。
行衡周览楚峰秀,游桂颇笑秦城愚。
簪山带水虽绝境,羊肠鱼腹真畏涂。
南辕亦涉尉佗境,乌睹所谓阳燧珠。 -
136.《贵公子一首》 宋·刘克庄
春圃莺花围席,秋堂风露入帘。
宁以肩承蹴踘,不将手触牙签。 -
137.《谢友人寄画》 宋·文同
客从长安来,厚纸封小轴。
题云此奇画,寄赠公或蓄。
开之挂高壁,烂绢止一幅。
中有两骆驼,气韵颇不俗。 -
138.《岁晚书怀》 宋·白玉蟾
岁事忽婉娩,旅怀良尔悲。
风雾起无边,雨雪凄霏霏。
岂无销金帐,唱饮羊羔儿。
寄食他人门,屏息从所依。 -
139.《初冬即事》 宋·白玉蟾
搘颐默默靠柴扉,顿放诗题塞翠微。
三径寒松含宿雨,一川衰草卧斜晖。
孤烟白处丫峰露,乱叶红边个鸟归。
触目园林已如洗,菊花犹著郁金衣。 -
140.《共城十吟·其八曰春郊雨后》 宋·邵雍
雨歇荡余春,天光露太真。
茵铺芳草软,锦濯烂花新。
风触莺簧健,烟舒柳带匀。
如何当此景,闲卧度昌辰。