-
1.《先人东皋子小园七言人多喜之浼秋房楼大卿作》 宋·戴复古
父殁名随泯,诗存世莫传。
敢求大手笔,为写小园篇。
词翰成双美,光华照九泉。
托公垂不朽,镌刻到千年。 -
2.《惟此温泉是称愈疾岂予独受其福思与兆人共之…言其志》 唐·李隆基
桂殿与山连,兰汤涌自然。
阴崖含秀色,温谷吐潺湲。
绩为蠲邪著,功因养正宣。
愿言将亿兆,同此共昌延。 -
3.《和吴舍人早春归沐西亭言志》 唐·韦应物
晓漏戒中禁,清香肃朝衣。
一门双掌诰,伯侍仲言归。
亭高性情旷,职密交游稀。
赋诗乐无事,解带偃南扉。 -
4.《和吴舍人早春归沐西亭言志》 唐·韦应物
晓漏戒中禁,清香肃朝衣。
一门双掌诰,伯侍仲言归。
亭高性情旷,职密交游稀。
赋诗乐无事,解带偃南扉。 -
5.《寻言上人》 唐·孟郊
万里莓苔地,不见驱驰踪。
唯开文字窗,时写日月容。
竹韵漫萧屑,草花徒蒙茸。
披霜入众木,独自识青松。 -
6.《寻言上人》 唐·孟郊
万里莓苔地,不见驱驰踪。
唯开文字窗,时写日月容。
竹韵漫萧屑,草花徒蒙茸。
披霜入众木,独自识青松。 -
7.《和李舍人秋日卧疾言怀》 唐·姚合
闲卧襟情远,西风菊渐芳。
虚窗通晓景,珍簟卷秋光。
果坠青莎径,尘离绿藓墙。
药奁开静室,书阁出丛篁。 -
8.《代人寄远六言二首》 唐·杜牧
河桥酒旆风软,候馆梅花雪娇。
宛陵楼上瞪目,我郎何处情饶。
绣领任垂蓬髻,丁香闲结春梢。
剩肯新年归否,江南绿草迢迢。 -
9.《途中言事寄居远上人》 唐·方干
举目时时似故园,乡心自动向谁言。
白云晓湿寒山寺,红叶夜飞明月村。
震泽风帆归橘岸,钱塘水府抵城根。
羡师了达无牵束,竹径生苔掩竹门。 -
10.《宗人作尉唐昌官署幽胜而又博学精富得以言谈…留书屋壁》 唐·郑谷
公堂潇洒有林泉,只隔苔墙是渚田。
宗党相亲离乱世,春秋闲论战争年。
远江惊鹭来池口,绝顶归云过竹边。
风雨夜长同一宿,旧游多共忆樊川。 -
11.《次韵和秀上人长安寺居言怀寄渚宫禅者》 唐·郑谷
旧斋松老别多年,香社人稀丧乱间。
出寺只知趋内殿,闭门长似在深山。
卧听秦树秋钟断,吟想荆江夕鸟还。
唯恐兴来飞锡去,老郎无路更追攀。 -
12.《与朝阳山人张朝夜集湖亭,赋得各言其志》 唐·皎然
洞庭孤月在,秋色望无边。
零露积衰草,寒螀鸣古田。
茫茫区中想,寂寂尘外缘。
从此悟浮世,胡为伤暮年。 -
13.《题兰江言上人院二首》 唐·贯休
一生只著一麻衣,道业还欺习彦威。
手把新诗说山梦,石桥天柱雪霏霏。
只是危吟坐翠层,门前岐路自崩腾。
青云名士时相访,茶煮西峰瀑布冰。 -
14.《国语引人言》 先秦·佚名
兄弟谗阋。
侮人百里。
兵在其颈。
佐雝者尝焉。
佐斗者伤焉。
祸不好不能为祸。 -
15.《礼记引南人言》 先秦·佚名
人而无恒。
不可以为卜筮。 -
16.《论语引南人言》 先秦·佚名
人而无恒。
不可以作巫医。 -
17.《孟子引齐人言》 先秦·佚名
虽有智能。
不如乘势。
虽有鎡基。
不如待时。 -
18.《左传引古人言》 先秦·佚名
心则不竞。
何惮于病。
畏首畏尾。
身其余几。
虽鞭之长。
不及马腹。
杀老牛莫之敢尸。
挈缾之知。
守不假器。
鹿死不择音。 -
19.《虞美人(族兄无言召)》 宋·刘一止
浪花云叶交加舞。
身近青冥路。
天知此客解骑鲸。
今夜一江明月、送行行。
从今直上鳌峰去。
应记经行处。
莫将险语乱江声。
却怕月中高卧、彩虹惊。 -
20.《贺新郎(人有见诳以六月六日生者,且言喜唱贺新郎,因用东坡屋字韵追寄)》 宋·陈亮
镂刻黄金屋。
向炎天、蔷薇水洒,净瓶儿浴。
湿透生绡裙微褪,谁把琉璃藉玉。
更管甚、微凉生熟。