-
1.《言语吟》 宋·邵雍
一语便喜处,千言益怒时。
既因言语合,却为语方离。 -
2.《惜分飞 富阳僧舍代作别语赠妓琼芳》 宋·毛滂
泪湿阑干花著露,愁到眉峰碧聚。
此恨平分取,更无言语空相觑。
断雨残云无意绪,寂寞朝朝暮暮。
今夜山深处,断魂分付潮回去。 -
3.《望江南(仆既为宋壶山说其自说未尽处,壶山必有答语,仆自嘲三解)》 宋·戴复古
石屏老,家住海东云。
本是寻常田舍子,如何呼唤作诗人。
无益费精神。
千首富,不救一生贫。
贾岛形模元自瘦,杜陵言语不妨村。
谁解学西昆。 -
4.《法刚化士干蒋山藏经乞语》 宋·章甫
钟山夜半发奇怪,火光炽然脱三昧,法筵龙象不须惊,宝公留得眉毛在。
食轮才转法轮随,楼台金碧还相辉。
大千经卷何处觅,刚禅藏在僧伽叶。
如来言语皆真实,别有真经名第一。
琅函宝藏不能收,若遇知音请拈出。 -
5.《{翳羽换石}山道中》 宋·王崈
溅石韵寒泉,依稀言语处。
回处觉无人,又上前溪去。 -
6.《天道吟》 宋·邵雍
天道不虽知,人情未易窥。
虽闻言语处,更看作为时。
隐几功夫大,挥戈事业卑。
春秋赖乘兴,出用小车儿。 -
7.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
8.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
9.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
10.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。