-
321.《和陶神释》 宋·苏轼
二子本无我,其初因物著。
岂惟老变衰,念念不如故。
知君非金石,安得长托附。
莫从老君言,亦莫用佛语。 -
322.《逐蛇:》 宋·张耒
嗟尧之时兮大水滂,横溃四海兮包陵冈。
荡流涌汩兮周无防,龙腾蛇奔兮嬉以狂。
腥鳞顽鬣兮更披猖,城居穴处兮乱厥常。
颓虫纠结兮肆害戕,陆盘渊据兮傲不臧。 -
323.《听履霜操》 宋·黄庭坚
灵宫窈窕兮寒夜永,篁打造天兮明月下影,木叶陨霜兮秋声动。
我以岁莫起视夜兮,北山饮予斗柄。
幽人拂琴而当予,曰夫子则锺期,尝试刳心而为之听。
若有人兮亦既修,宴衽席之言兮不知其子之齐圣。 -
324.《次韵答常甫世弼二君不利秋官郁郁初不平故予》 宋·黄庭坚
鹏翼将图南,垂天上扶摇。
飞飞寻常闲,深树乘风蜩。
大观与小智,从事不同条。
扬雄老执戟,金张珥汉貂。 -
325.《花娘歌》 宋·梅尧臣
花娘十二能歌舞,籍甚声名居乐府。
荏苒其间十四年,朝作行云暮行雨。
格夫气俊能动人,人能动之无几许。
前岁适从江国来,时因醼席相微语。 -
326.《送子开弟还江西》 宋·周必大
十年乐家居,岂知离别愁。
言游冠盖场,聚散靡自由。
子从何方来,访我金陵州。
情多语反默,喜极涕翻流。 -
327.《迁阳道中奉寄阳正臣同年》 宋·蔡襄
名第同一籍,家园连七闽。
何为别眉字,於今十四春。
昔子补一尉,扶病走风尘。
归来解组绂,宴处頤精神。 -
328.《收蜜蜂》 宋·苏辙
空中蜂队如车轮,中有王子蜂中尊。
分房减口未有处,野老解与蜂语言。
前人传蜜延客住,後人秉艾催客奔。
布囊包里闹如市,坌入竹屋新且完。 -
329.《送王知事迁台架阁》 元·杨维桢
河间王郎后王粲,文采风流发奇干。
十年挟策胄子学,博士先生此邻县。
登楼作赋少追骚,六代同风扫糜烂。
孰知王郎气骨高,声处箴官执□弹。 -
330.《诗送元晦尊兄》 宋·张栻
君侯起南服,豪气盖九州。
顷登文石陛,忠言动宸旒。
坐令声利场,缩颈仍包羞。
却来卧衡门,无愧知日休。 -
331.《别施君叔异》 宋·邓肃
泮水儒生急寸禄,白袍干人如立鹄。
争注虫鱼股置锥,世外语言不到目。
我嫌人醉还啜醨,常嗟心迹两相离。
邂逅得君能我意,笔端聊复出新奇。 -
332.《钱检法及代期以诗告别因次其韵》 宋·仲并
昔年两岸柳,逢春正依依。
扁舟转河曲,风光随处宜。
弹指岁云何,秋风橘柚垂。
折腰得斗粟,未救臣朔饥。 -
333.《陈彦博擢第后归拜先墓作此送之》 宋·李流谦
霜风著林不停吹,天涯有客衣征衣。
问客今归有何得,一株老桂和根移。
读书作文四十载,浪走不啻萍在池。
束书随身乃封户,睥睨一甑蒙蛛丝。 -
334.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
335.《夜读杜诗四十韵》 宋·苏泂
夜读老杜诗,如对老杜面。
此翁历艰难,往往诗中见。
曩吾游川蜀,所恨年数浅。
草堂闻无人,正在成都县。 -
336.《乡人欲开旧江相勉以诗》 宋·晁公溯
乡人填然来,亦有双眉厖。
讙言我东堤,夏潦所樁撞。
旧时水流处,沙砾可手扛。
请开百步洪,障以千石矼。 -
337.《龙渊》 宋·郭印
修竹不知数,云藏小渭川。
宁沼经营初,观者日骈阗。
耆旧为我语,中有一龙渊。
时时见怪象,吐气如长烟。 -
338.《诸公以嵩师破戒作诗嘲咏因次韵解之》 宋·郭印
老嵩悟尘缘,洪炉一点雪。
飞行三界外,宴坐常兀兀。
有如出笼鸟,岂比缩颈鳖。
万象一诗本,章句真琐屑。 -
339.《达理歌》 宋·释印肃
普庵识心达理,不是胡言乱语。
教化三千大千,个个透泥入水。
应无所住生心,更不祭神拜鬼。
时中净念法身,何假烧钱化纸。 -
340.《和李校书新题乐府十二首·缚戎人》 唐·元稹
边头大将差健卒,入抄禽生快于鹘。
但逢赪面即捉来,半是边人半戎羯。
大将论功重多级,捷书飞奏何超忽。