-
381.《旋风吟二首》 宋·邵雍
安有太平人不平,人心平处固无争。
棋中机械不愿看,琴里语言时喜听。
少日挂心唯帝典,老年留意只义经。
自知别得收功处,松桂隆冬始见青。 -
382.《听鹊寄家人》 宋·曾巩
鹊声喳喳宁有知,家人听鹊占归期。
物情固不等人事,尔意自惊思别离。
秋花粲粲正可爱,黄菊芙蓉开满枝。
春枫千树变颜色,远水静照红霞衣。 -
383.《送余泽还义兴》 宋·胡寅
挟策漳滨两韶稚,君后南随州计吏。
相逢冠岁璧池头,顿觉词华使人惴。
谓宜云路恣腾踏,岂料霜蹄多蹶踬。
君才视我十倍加,蓄积那堪五经笋。 -
384.《再和》 宋·吴芾
嗟我椎钝姿,处世百不便。
性独爱山水,固非嗜好偏。
本来山中人,家与青山连。
仕宦三十载,尘事虽满前。 -
385.《臻公释氏之秀者浮游徜徉迹接天下乃者归卧云》 宋·吴芾
吸尽百川还见底,头角惊杀膻与鲔。
有时大瞋明月珠,照耀六合光不死。
沧溟浩荡极游巡,钩深匪惮穷涯涘。
今者修鳞何侧倚,岂是吞舟厌迁徒。 -
386.《送张匠临以秘阁知赣州》 宋·魏了翁
西南间气忠献公,一生心事天与通。
才高志广无处着,独倚衡疑望关洛。
九州风露方漫漫,卷回残梦归余干。
惟将一念遗孙子,长与世间立人纪。 -
387.《看涧水自警》 宋·张镃
昔往灵隐山,寺前贪看水。
木阴鉴晖彩,泓渟绝尘滓。
游鯈惯饼饵,敲栏聚如蚁。
坐玩岂不佳,直须波浪起。 -
388.《题画云山团扇》 宋·张镃
若个大圆镜,处处山河影。
谁谓懒拙翁,而能作斯景。
繄予说是语,未免胪窥井。
若解目前机,水应言不领。 -
389.《雅去鹊来篇》 宋·刘宰
昨日雅鸣绕庭树,道上行人色惊惧。
试呼行者问如何,身为户长催残税。
税残自昔称难理,三年尤非四年比。
加之逐保有逃户,每一申明官长怒。 -
390.《戊辰冬和汤南万韵》 宋·杜范
我闻抱膝翁,高卧南中庐。
方其未遇时,邈若与世疎。
起来扶汉业,肉骨成丰腴。
青简万世名,寒窗一编书。 -
391.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
我有一语,在在处处。
提起分开,放下捏聚。
两手持来,一手分付。
江西曾有言,以此个为主。 -
392.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
建立幢,立宗旨,语默风云处处是。
莫言止道有曹溪,失汝元常何益利。 -
393.《同宋参军之问梦赵六赠卢陈二子之作》 唐·陈子昂
晓霁望嵩丘,白云半岩足。
氛氲涵翠微,宛如嬴台曲。
故人昔所尚,幽琴歌断续。
变化竟无常,人琴遂两亡。 -
394.《襄阳行》 唐·张潮
玉盘转明珠,君心无定准。
昨见襄阳客,剩说襄阳好无尽。
襄汉水,岘山垂,汉水东流风北吹。
只言一世长娇宠, -
395.《同房宪部应旋》 唐·储光羲
衡山法王子,慧见息诸苦。
落发自南州,燕居在西土。
养正不因晦,得中宁患旅。
旷然长虚闲,即理寄行补。 -
396.《菊荣一篇五章》 唐·萧颖士
采采者菊,芬其荣斯。
紫英黄萼,照灼丹墀。
恺悌君子,佩服攸宜。 -
397.《得替后书怀上第五相公》 唐·耿湋
谁语恓惶客,偏承顾盼私。
应逾骨肉分,敢忘死生期。
山县唯荒垒,云屯尽老师。
庖人宁自代,食檗谬相推。 -
398.《琴操十首·履霜操》 唐·韩愈
(尹吉甫子伯奇无罪,为后母谮而见逐,自伤作。
本词云:朝履霜兮采晨寒,考不明其心兮信谗言。
孤恩别离兮摧肺肝,何辜皇天兮遭斯愆。
痛殁不同兮恩有偏,谁能流顾兮知我冤) -
399.《赠崔立之评事(崔斯立,字立之,博陵人)》 唐·韩愈
崔侯文章苦捷敏,高浪驾天输不尽。
曾从关外来上都,随身卷轴车连轸。
朝为百赋犹郁怒,暮作千诗转遒紧。 -
400.《南山有高树行赠李宗闵》 唐·韩愈
南山有高树,花叶何衰衰。
上有凤凰巢,凤凰乳且栖。
四旁多长枝,群鸟所托依。
黄鹄据其高,众鸟接其卑。