-
1.《送石昌言使北引》 宋·苏洵
昌言举进士时,吾始数岁,未学也。
忆与群儿戏先府君侧,昌言从旁取枣栗啖我;家居相近,又以亲戚故,甚狎。
昌言举进士,日有名。
吾后渐长,亦稍知读书,学句读、属对、声律,未成而废。 -
2.《晨诣超师院读禅经》 唐·柳宗元
汲井漱寒齿,清心拂尘服。
闲持贝叶书,步出东斋读。
真源了无取,妄迹世所逐。
遗言冀可冥,缮性何由熟。
道人庭宇静,苔色连深竹。
日出雾露馀,青松如膏沐。
澹然离言说,悟悦心自足。 -
3.《南山罗汉赞十六首》 宋·黄庭坚
香醉山中夏木阴,来禽磊磊承风雾。
山鸟冲飞堕圣前,小僧澡雪羞时供。
胡奴知是说法时,故奉金炉听时事。
有说法相无言说,无说无闻是真说。 -
4.《西江月(九)》 宋·张伯端
鱼兔若还入手,自然忘却筌蹄。
渡河筏子上天梯。
到彼悉皆遗弃。
未悟须凭言说,悟来言说皆非。
虽然四句属无为。
此等何须脱离。 -
5.《杂诗》 唐·庞蕴
未识龙宫莫说珠,识珠言说与君殊。
空拳只是婴儿信,岂得将来诳老夫。
万法从心起,心生万法生。
法生同日了,来去在虚行。 -
6.《杂诗》 唐·庞蕴
未识龙宫莫说珠,识珠言说与君殊。
空拳只是婴儿信,岂得将来诳老夫。
万法从心起,心生万法生。
法生同日了,来去在虚行。 -
7.《八声甘州》 宋·汪莘
惜余春、蛱蝶引春来,杜鹃趣春归。
算何如桃李,浑无言说,开落忘机。
多谢黄鹂旧友,相逐落花飞。
芳草连天远,愁杀斜晖。 -
8.《怨郎诗》 两汉·卓文君
一朝别后,二地相悬。
只说是三四月,又谁知五六年?
七弦琴无心弹,八行书无可传。
九连环从中折断,十里长亭望眼欲穿。 -
9.《绣停针 呜鹤余音卷六》 元·三于真人
道难说。
要□悟般般,尽皆明彻。
剔透玲珑,回光返照,不在拈花摘叶。
动生差别。 -
10.《八声甘州·惜馀春》 宋·汪莘
惜馀春、蛱蝶引春来,杜鹃趣春归。
算何如桃李,浑无言说,开落忘机。
多谢黄鹂旧友,相逐落花飞。
芳草连天远,愁杀斜晖。