-
1.《崔象之携长诗示予且欲以瘿木樽相付作诗谢之》 宋·韩维
君家瘿木樽,丑怪不可状。
自非好事者,弃置等盆盎。
作诗一千言,引类何其壮。
且思高世士,遗以资雅尚。 -
2.《醉后答丁十八以诗讥余捶碎黄鹤楼(此诗杨慎云是伪作)》 唐·李白
黄鹤高楼已捶碎,黄鹤仙人无所依。
黄鹤上天诉玉帝,却放黄鹤江南归。
神明太守再雕饰,新图粉壁还芳菲。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《次韵王待制读东坡诗兼述韩欧之美一首》 宋·喻良能
文章端与时高下,列国有风周有雅。
建安气质混不伤,齐梁纷纷堪斗量。
先唐诗人子韩子,落笔洗空千古士。
篇章杼轴自己出,正派犹能传六一。 -
5.《和乐天赠樊著作》 唐·元稹
君为著作诗,志激词且温。
璨然光扬者,皆以义烈闻。
千虑竟一失,冰玉不断痕。
谬予顽不肖,列在数子间。 -
6.《诗客有叹不遇者作诗人傲以慰之》 宋·陈杰
世间最有诗人傲,龙马行天不爱鞿。
钟鼎何如白木才,轩裳得似绿蓑衣。
舍人锦好宜遭卷,谏议茶清亦取讥。
近代后翁尤卓绝,客来无语袖金归。 -
7.《柏石图诗(并叙)》 宋·苏轼
陈公弼家藏《柏石图》,其子慥季常传宝之。
东坡居士作诗,以为之铭。
柏生两石间,天命本如此。
虽云生之艰,与石相终始。 -
8.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
9.《自嘲用前韵》 宋·陆游
残年过六十,寂寞卧山中。
病眼惊新暗,衰颜失旧红。
人讥作诗瘦,自悯著书穷。
输与封侯骨,云台竞策功。 -
10.《用黎州梅字韵作诗送之》 宋·李流谦
西风举扇挥浮埃,十年水曲并山隈。
一朝尺一天上来,台家择才搜伟瑰。
豫樟连云谁手栽,梁千尺观峥嵘哉。
收拾虹蜺小低徊,如取万海纳一杯。