-
1.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
赋予有常分,非关智力求。
违行能自信,显晦复何忧。
瓢饮贤颜子,瓜畴隐邵侯。
胸中吉祥宅,何处不天游。 -
2.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
为人非外铄,己与物同之。
私欲阴霾蔽,良心日月亏。
若能无窒碍,底用苦思惟。
天理浑然处,吾生自有涯。 -
3.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
静得山林趣,间知日月长。
肖风披竹素,小雨润芸香。
外饰谢文绣,饥餐须稻粱。
人生有同嗜,只此绝难忘。 -
4.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
士能知尚友,岂必尽同时。
杂鲍兰胥化,亡羊路或岐。
醴甘知易绝,丝素亦奚悲。
可以交难择,而忘伐木诗。 -
5.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
万事烟云过,须留尾段看。
芝兰庭砌茂,风雨夜灯寒。
楚泽荷纫绿,燕山桂梁丹。
诗书门户壮,何待侈重栾。 -
6.《跋曾玉堂训子十诗》 宋·李曾伯
玉堂义方训十字,衍而六百十六言。
一门翁季自师友,尽出学问之根源。
彼援遗书诫敦严,暨昶以义名沉浑。
争如此作旨哉味,足使闻者推而尊。 -
7.《乾道乙酉鬻田训子有作》 宋·孙介
颜回犹自给糜飦,苏子初无二顷田。
知慕圣师瞠若后,岂令恭嫂倨如前。
笔耕得利宁分地,学禄中居总藉天。
卜相既云隳祖业,请令同力奋双拳。 -
8.《恭次家大人鬻田训子诗韵》 宋·孙应符
耷穷那复值凶年,典尽贫家五亩田。
暂给箪瓢居巷内,且将经史向窗前。
潜心矻矻先修己,安命栖栖不怨天。
爵禄功名宜自取,尤当勉力务勤拳。 -
9.《恭和家大人鬻田训子诗韵》 宋·孙应求
家贫常产遽萧然,只把诗书代力田。
谋道固宜耽乐内,却行安可望追前。
置锥今日忧无地,摛藻他时喜掞天。
富贵学成终自有,服膺当务益拳拳。 -
10.《恭和家大人鬻田训子诗韵》 宋·孙应时
凶年满目灶无烟,籴贵家贫且鬻田。
虽暂忧饥茅屋下,终期射策玉犀前。
文辞华实宜撑腹,际运穷通一任天。
有志会须能卒事,岂令久困握空拳。 -
11.《训子》 宋·袁说友
投老寻三窟,传家只一经。
呼儿亲料理,开卷熟叮咛。
我已头居白,谁堪芥拾青。
颇怀兰与玉,长忆谢家庭。 -
12.《胡英彦得欧阳公二帖,盖训其子仲纯、叔弼之》 宋·杨万里
圣处眇安在,谈者一何昜。
注瓦务细巧,岑鼎丧良贵。
群儿有新舌,六学无故意。
向来孟韩息,不有欧苏继。 -
13.《吉祥寺旧名永寿初李昪为徐温养子徐知训不能》 宋·李吕
招提一径入垂杨,翠竹千竿粉箨香。
正要银丝好看客,不须雪乳苦搜肠。
兴亡徐李一弹指,文字晃黄两擅场。
八十老僧无个事,犹将经卷佞空王。 -
14.《训儿童儿首·弟子》 宋·陈淳
洙泗三千众,何人得正传。
省身有曾子,克己独颜渊。 -
15.《训儿童儿首·孔子》 宋·陈淳
孔子生东鲁,斯文实在兹。
六经垂训法,万世共宗师。 -
16.《训儿童儿首·人子》 宋·陈淳
人子勤於孝,无时志不存。
夜来安寝息,早起问寒暄。 -
17.《训儿童儿首·颜子》 宋·陈淳
贤哉颜氏子,陋巷独幽居。
箪食与瓢饮,萧然乐有余。 -
18.《训儿童儿首·曾子》 宋·陈淳
敬谨曾参氏,临深履薄如。
平生传圣训,要具孝经书。 -
19.《和林子长训诸郎韵》 宋·袁说友
祝臝不知难,舐犊不知累。
我生饱经涉,一一如历块。
泛观孩提儿,铿锵捷应对。
由其不不学,所人遂同异。