-
1.《尊经阁记》 明·王守仁
经,常道也。
其在于天,谓之命;其赋于人,谓之性。
其主于身,谓之心。
心也,性也,命也,一也。 -
2.《稽山书院尊经阁记》 明·王守仁
经,常道也,其在于天谓之命,其赋于人谓之性,其主于身谓之心。
心也,性也,命也,一也。
通人物,达四海,塞天地,亘古今,无有乎弗具,无有乎弗同,无有乎或变者也,是常道也。
其应乎感也,则为恻隐,为羞恶,为辞让,为是非;其见于事也,则为父子之亲,为君臣之义,为夫妇之别,为长幼之序,为朋友之信。 -
3.《经史阁四言诗》 未知·张衡
玄黄氤氲,混沌未死。
道隐冥默,文郁雕跂。
蚩蚩熙熙。
结绳而治。 -
4.《益州州学对训堂》 宋·何郯
益为蕃捍西南隅,物众地大称名都。
择守来頒兹土政,治人颇与他邦殊。
蹉跌一有戾條教,便宜皆得行黥诛。
群奸帖息不敢动,无复弄兵觊穿窬。 -
5.《恭次家大人鬻田训子诗韵》 宋·孙应符
耷穷那复值凶年,典尽贫家五亩田。
暂给箪瓢居巷内,且将经史向窗前。
潜心矻矻先修己,安命栖栖不怨天。
爵禄功名宜自取,尤当勉力务勤拳。 -
6.《扬州道中送李司训还金陵因赴任河内》 明·施渐
初见即如故,爱君无世情。
官惟旧经术,家只一蓬衡。
乡树千重雨,江门几日程。
还过大梁市,试为访侯嬴。 -
7.《酬宋廷评请序经解》 宋·王安石
未曾相识已相怜,香火灵山亦有缘。
训释虽工君尚少,不应急务世人传。 -
8.《读经示儿子》 宋·陆游
通经本训诂,讲字极声形。
未尽寸心苦,已销双鬓青。
惧如临战阵,敬若在朝廷。
此是吾家事,儿曹要细听。 -
9.《题毕少董翻经图》 宋·杨万里
宋生把卷读且指,李生把卷问奇字。
榻上坐著一老子,右手秉笔祖左臂。
春秋论语训傅成未成,胸中有话颇欲告两生。
欲呼小白拉重耳,同讨犬戎尊帝京。 -
10.《题张兴伯主簿经训堂》 宋·杨万里
范家尚有釜生鱼,张家无鱼釜也无。
屠沽儿亦莫笑渠,渠有至富汝不如。
一翁冻吟拥竹炉,诸郎映雪夜读书。
山鬼来听鹤惊起,万岳无人霁月孤。
不论取官大门闾,始是经训为菑畲。
父子每腹百斛珠,出门掩鼻马牛裾。 -
11.《训蒙二首》 宋·刘克庄
少喜浮名谬激昂,晚温故读稍精详。
易全何患乾坤毁,骚在堪争日月光。
漆简字更经学误,玉台体出选诗亡。
残年欲尚鞭吾后,谁道先生已耄荒。 -
12.《题黎公照序训堂》 宋·文同
堂爱三峨临古郡,君之别业在其城。
近营大每当高处,更起新堂立美名。
满外江山皆秀绝,入中文史自纵横。
如何置得乌尤住,相与谈经过此生。 -
13.《吉祥寺旧名永寿初李昪为徐温养子徐知训不能》 宋·李吕
招提一径入垂杨,翠竹千竿粉箨香。
正要银丝好看客,不须雪乳苦搜肠。
兴亡徐李一弹指,文字晃黄两擅场。
八十老僧无个事,犹将经卷佞空王。 -
14.《一经堂为王亦颜题》 宋·王之道
我生非我有,天地暂委形。
谛观子若孙,相值如浮萍。
崔昭与李兼,甚矣愚不灵。
积钱遗芸窟,转手还星星。 -
15.《至夜予编集经史专音》 宋·郑刚中
送纸迎神各就醺,病奴难唤自关门。
暂收古训书千字,静对寒灯酒一尊。 -
16.《林德久秘寄楚辞故训传及叶音草木疏求序于余》 宋·楼钥
平时感叹屈灵均,离骚三诵涕欲零。
向来传注赖王逸,尚以舛陋遭讥评。
河东天对最杰作,释问多本山海经。
练塘后出号详备,晦翁集註尤精明。 -
17.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
18.《赠郡经历韩君美》 宋·陈著
易为六经彝训祖,诗关万里风化机。
周孔派外谁复得,商赐言后知者谁。
穿凿簸弄到今日,家自为诗人自易。
数不及理数亦妄,吟而无用吟何益。 -
19.《头陀成庵主刺血写法华经》 宋·蒲寿宬
丹书何切切,滴心不滴血。
纵使血可乾,其如心不竭。
蜀鸟啼作花,至今万山缬。
杀身以成仁,遗训有先哲。 -
20.《满庭芳 蒙师父训诲》 元·马钰
丘刘谭马,四个小鲜。
蒙师钓出深渊。
到岸才方磨琢,取火搜烟。
餐柴痛如割切,炼顽心、有似油煎。