-
161.《赋得桃李无言》 唐·李商隐
夭桃花正发,秾李蕊方繁。
应候非争艳,成蹊不在言。
静中霞暗吐,香处雪潜翻。
得意摇风态,含情泣露痕。
芬芳光上苑,寂默委中园。
赤白徒自许,幽芳谁与论。 -
162.《赠巩畴》 唐·郑薰
密雪松桂寒,书窗导馀清。
风撼冰玉碎,阶前琴磬声。
榻静几砚洁,帙散缣缃明。
高论展僧肇,精言资巩生。 -
163.《酬曹侍御见寄》 唐·薛能
儒道苦不胜,迩来惟慕禅。
触途非巧者,于世分沉然。
要地羞难入,闲居钝更便。
清和挑菜食,闷寂闭花眠。 -
164.《奉酬袭美苦雨见寄》 唐·陆龟蒙
松篁交加午阴黑,别是江南烟霭国。
顽云猛雨更相欺,声似虓号色如墨。
茅茨裛烂檐生衣,夜夜化为萤火飞。 -
165.《奉酬于中丞使君郡斋卧病见示一首》 唐·皎然
宿昔祖师教,了空无不可。
枯槁未死身,理心寄行坐。
仁公施春令,和风来泽我。
生成一草木,大道无负荷。 -
166.《桐江闲居作十二首》 唐·贯休
木落雨翛翛,桐江古岸头。
拟归仙掌去,刚被谢公留。
猛烧侵茶坞,残霞照角楼。
坐来还有意,流水面前流。 -
167.《桐江闲居作十二首》 唐·贯休
木落雨翛翛,桐江古岸头。
拟归仙掌去,刚被谢公留。
猛烧侵茶坞,残霞照角楼。
坐来还有意,流水面前流。 -
168.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
169.《咏怀六首》 南北朝·庾信
其一
楚材称晋用,秦臣即赵冠。
离宫延子产, -
170.《汉宫春(答李兼善提举和章)》 宋·辛弃疾
心似孤僧,更茂林修竹,山上精庐。
维摩定自非病,谁遣文殊。
白头自昔,叹相逢、语密情疏。
倾盖处,论心一语,只今还有公无。 -
171.《沁园春(和吴尚书叔永)》 宋·刘克庄
我所思兮,延陵季子,别来九春。
笑是非浮论,白衣苍狗,文章定价,秋月华星。
独步岷峨,后身坡颍,何必荀家有二仁。
中朝里,看叔兮衮斧,伯也丝纶。 -
172.《蓦山溪(次韵知点)》 宋·廖刚
论长校短,总是非闲誉。
光景百年中,似难留、长江东去。
随缘游戏,触□寄高情,西楼月,北窗风,鸲鹆尊前舞。
故人襟韵,千里心相许。 -
173.《括临江仙》 宋·林正大
须信乾坤如逆旅,都来一梦浮生。
夜游秉烛尽欢情。
阳春烟景媚,乐事史来并。
座上群公皆俊秀,高谈幽赏俱清。 -
174.《检近稿偶志》 清·乾隆
少小学为文,韩苏有卓型,别裁及诗格,李杜真前旌。
立言人所志。
见道羌孰能, -
175.《寄题寿师塔南轩》 宋·何昌弼
焚修七十载,内外已圆成。
教相论因果,冥心契死生。
纸窗应自白,花砌本无情。
燕坐观浮世,谁非走利名。 -
176.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
177.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·李嘉谋
道人爱山出天姿,自谓计黠人嫌痴。
独游名山看不足,每得胜处行为迟。
谁人能知物外赏,世上自有灵中奇。
一行作吏困汩没,便与好境相参差。 -
178.《同游栖真联句》 宋·石元规
兴为栖真来,情因昔人动。
昔人道非孤,今人心乃共。
静有物外乐,甭无世间梦。
至论超形神,谈歌彻岩洞。
野色杂茶瓯,松声入琴弄。
未可赋归欤,更揭流霞瓮。 -
179.《同游栖真联句》 宋·泰定
兴为栖真来,情因昔人动。
昔人道非孤,今人心乃共。
静有物外乐,甭无世间梦。
至论超形神,谈歌彻岩洞。
野色杂茶瓯,松声入琴弄。
未可赋归欤,更揭流霞瓮。 -
180.《与友人饮分等字韵》 宋·五迈
君诗敌曹刘,我才惭硕颋。
隐几共团圞,醉乡从酩酊。
强吟蹙眉尖,得句蒙处肯。
吟蛰声咿咿,银烛光耿耿。