-
181.《苦寒行(家难甫平,展先府君墓于山之阳而作》 明·阮自华
一上一上,再上其难。
陟言呼天,征于嵚岩。
培风阶云,三上及菑。
层互折,如我百罹。 -
182.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
183.《梁父吟》 明·孙蕡
江水何深深,青枫映云林。
衡门一杯酒,抱膝《梁父吟》。
君不见夷吾奋袂投南冠,故人荐引登君门。
扬眉吐论下荆楚,九合冠裳朝至尊。 -
184.《钟山法会诗(八首)》 明·同庵简公
天子临筵礼觉皇,衣冠陪位亦侯王。
宝台高处金莲色,珠树中间玉佩光。
币帛奉陈先盥洗,茶瓯初献谨焚香。
汉庭不必论前梦,亲睹金容在上方。
¤ -
185.《性初余同门友至正初定交钱唐及兹两纪顷以先》 明·王祎
忆昔与子游,我齿始逾冠。
子年颇少我,已复饱经传。
白璧信少双,明珠合同穿。
吾师文献公,清慎寡推荐。 -
186.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
187.《相逢行别朱大复比部》 明·吴梦旸
请君为我止,听我《相逢行》。
相逢恍若昧平生,颜色可疑心事明。
但云两人天所成,安能百岁无合并。
眼中不觉乡国远,一日携手长安城。 -
188.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
189.《渔阳老妇歌》 明·周忱
渔阳老妇白发多,去年归自斡难河。
自言本是田家女,少小姿容众推许。
父母求婚来大都,朱门许嫁不须臾。
良人系出蒙古部,阿翁仕元作枢副。 -
190.《待旦》 宋·苏轼
梦破山骨冷,扶桑未放晓。
披衣坐虚堂,缺月犹皎皎。
扬泉漱寒冽,激齿冰雪绕。
百体喜坚壮,万象觉情悄。 -
191.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
192.《王齐万秀才寓居武昌县刘郎洑正与伍洲相对伍》 宋·苏轼
君家稻田冠西蜀,捣玉扬珠三万斛。
塞江流aa24起书楼,碧瓦朱栏照山谷。
倾家取乐不论命,散尽黄金如转烛。
惟余旧书一百车,方舟载入荆江曲。 -
193.《雪浪石》 宋·苏轼
太行西来万马屯,势与岱岳争雄尊。
飞狐上党天下脊,半掩落日先黄昏。
削成山东二百郡,气压代北三家村。
千峰右卷矗牙帐,崩崖凿断开土门。 -
194.《雷州八首?此为秦观作?》 宋·苏轼
白发坐钩党,南迁濒海州。
灌园以餬口,身自杂苍头。
篱落秋暑中,碧花蔓牵牛。
谁知把锄人,旧日东陵侯。 -
195.《生日,王郎以诗见庆,次其韵,并寄茶二十一》 宋·苏轼
折杨新曲万人趋,独和先生于蒍于。
但信椟藏终自售,岂知碗脱本无抚。
朅从冰叟来游宦,肯伴臞仙亦号儒。
棠棣并为天下士,芙蓉曾到海边郛。 -
196.《二公再和亦再答之》 宋·苏轼
寒鸡知将晨,饥鹤知夜半。
亦如老病客,遇节常感叹。
光阴等敲石,过眼不容玩。
亲友如抟沙,放手还复散。 -
197.《生日王郎以诗见庆次》 宋·苏轼
其韵并寄茶二十一片折杨新曲万人趋,独和先生于蒍于。
但信椟藏终自售,岂知碗脱本无橅。
朅従冰叟来游宦,肯伴?翟仙亦号儒。
棠棣并为天下士,芙蓉曾到海边郛。 -
198.《送小本禅师赴法云》 宋·苏轼
寓形天宇间,出处会有役。
澹然都无营,百年何由毕。
山林等忧患,轩冕亦戏剧。
我未即归休,师宁便安逸。 -
199.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
200.《长安杂题长句六首》 唐·杜牧
觚棱金碧照山高,万国圭璋捧赭袍。
舐笔和铅欺贾马,赞功论道鄙萧曹。
东南楼日珠帘卷,西北天宛玉厄豪。
[诗曰:鞗革金厄,盖小环。