-
241.《勘书》 宋·孙仅
儒家无外事,招客勘青编。
笔墨东西置,朱黄次第研。
频忧伤点竄,细恐误流传。
改易文辞正,增加字数全。 -
242.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。 -
243.《安道登茂材异等科》 宋·石介
尝言春官氏,设官何龌龊。
屑屑取于人,辞赋为程约。
一字竞新奇,四声分清浊。
矫矫迁雄才,动为对偶缚。 -
244.《次韵十五日菊》 宋·丁宝臣
秋香多日閟英华,霜脱离离抱砌斜。
趁节不随时俗眼,近冬真是岁寒花。
摛辞旧入骚人笔,载酒谁寻醉令家。
曾读南华齐物论,均无迟速可惊嗟。 -
245.《云安玉虚观南轩感事偶书五首》 宋·杜柬之
对我脱粟盘,徐餐休祝鲠。
嗟余何不辰,备极生人凶。
偶全折胁范,屡脱南冠钟。
再醮亦何为,孙枝发枯桐。 -
246.《题昌山圣姥庙》 宋·甘同叔
分宜古县环清溪,重冈复岭如奔驰。
行逢山断水流处,阅城庙枕山之西。
我来落日在前岭,摩挲一读庐肇碑。
嗟唐去今亦已久,尚余文字光陆离。 -
247.《龟溪即事五首》 宋·高斯得
曩从太史氏,论次金匮书。
龙兴渡江后,麐止今皇初。
微辞记当时,只字宁敢虚。
彼阿者谁子,顾欲私毁誉。
阳秋记慕容,史记名山储。
二子亦过计,人心焉可诬。 -
248.《寿徐仓使》 宋·黄垺
四明山水远且清,秀气钟作千人黄。
南州高士真济美,天地正粹涵中襟。
学问渊源派伊洛,文章典丽铿{径去彳加音}韺。
射策丹墀压群彦,声名一日蜚玉京。 -
249.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
250.《积善堂诗》 宋·晃冲之
星次朝当赦,龙符夜改元。
忽传优老诏,周及庶臣门。
细札颁殊礼,陪封锡异恩。
大酺堪一笑,束帛不须论。 -
251.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
252.《文相生日》 宋·金君卿
圣贤不世出,会合未可知。
朝廷余百年,天将右重熙。
经纶须得人,公为生斯时。
维时秋九月,爽气横海涯。 -
253.《寿辛太尉》 宋·李商叟
昭代群龙用,名家奕世昌。
储精生辅佐,挺秀诞忠良。
郁郁充闾瑞,荧荧照室祥。
莲花雄址峻,竹箭庆源长。 -
254.《和洪教菊》 宋·林之奇
陶令遗世情,尚余爱菊念。
菊亦有可爱,爱之苦不厌。
我观傲霜枝,真金赴烈焰。
道韵轻园绮,孤标敌针奄。 -
255.《游后洞诗》 宋·刘贽
寺久荒寂无足往,念有子厚弥陀碑。
独趋一里转岩腹,剥粉败赤逢门楣。
亭亭故碑亡旧主,覆以老屋疏且欹。
常嗟古人不可见,尚喜书志存於斯。 -
256.《校书朱君示及园居胜概新篇一轴皆有標目轧成》 宋·卢革
姑苏右浙会,园榭森相望。
之子脱名锁,自主无何乡。
虚堂布遗经,周孔之文章。
静斋播风雅,弦音日洋洋。 -
257.《钧天》 宋·毛吾竹
鸢飞鱼跃,凫短鹤长。
各适其适,孰尤彼苍。
奈何人异於万物,身备乎五常。
学关乎经济,志效乎忠良。 -
258.《次韵梁尉秦碑》 宋·莫济
六王失国四海归,秦皇东刻南巡碑。
法因史籀有增减,名与苍颉争飞驰。
自言功德可歌颂,黔首个个愚无知。
海神何故独拒命,风涛塞路蟠蛟螭。 -
259.《题东老庵》 宋·史功举
弁山凝翠碧横天,霅水开鉴流清泉。
隐君东老志高洁,一庵结在青山边。
平生倒屣爱佳客,买书不惜倾囊钱。
秋负八月酒初熟,邂逅有客来翩跹。 -
260.《白紵词》 宋·司马俨
遥夜迢迢论据未央,井梧月色啼寒螀,感时念往谁不伤。
婕妤宠绝辞昭阳,手中团扇箧中藏。
吴姬织紵秋蝉翼,一丝往复千情积。
金粟尺量金斗熨,为君裁袍为君惜,同盛同衰莫相失。