-
281.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
282.《十一月十日宿陈敬初馆中临别有作》 明·王祎
岁十一月当严冬,江湖水落潜蛟龙。
萧条长涂客旅散,而我买棹过吴淞。
兹行岂为饥饿逼,念子高谊来相从。
托交同门已十载,蒙被教益开愚蠢。 -
283.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
284.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
285.《长蘅被放有怀》 明·郑胤骥
今年春榜新,声党多捷中。
本谓子不疑,顾乃独脱空。
才名廿年余,犹复成虚哄。
荣名偶然事,儿女浪飞动。 -
286.《赠别从甥高五》 唐·李白
鱼目高泰山,不如一玙璠。
贤甥即明月,声价动天门。
能成吾宅相,不减魏阳元。
自顾寡筹略,功名安所存。 -
287.《下途归石门旧居》 唐·李白
山高,越水清,握手无言伤别情。
将欲辞君挂帆去,离魂不散烟郊树。
此心郁怅谁能论,有愧叨承国士恩。
云物共倾三月酒,岁时同饯五侯门。 -
288.《桃源行》 唐·王维
〔时年十九〕
渔舟逐水爱山春。
两岸桃花夹去(一作古)津。
坐看红树不知远。 -
289.《十二时行孝文》 唐·白居易
正南午,侍奉尊亲莫辞[诉]。
回干就湿长成人,如今去合论辛苦。 -
290.《和陶拟古九首》 宋·苏轼
佛法行中原,儒者耻论兹。
功施冥冥中,亦何负当时。
此方旧杂染,浑浑无名缁。
治生守家世,坐使斯人疑。 -
291.《和陶饮酒二十首》 宋·苏轼
我梦入小学,自谓总角时。
不记有白发,犹诵论语辞。
人间本儿戏,颠倒略似兹。
惟有醉时真,空洞了无疑。
坠车终无伤,庄叟不吾欺。
呼儿具纸笔,醉语辄录之。 -
292.《荆州十首》 宋·苏轼
游人出三峡,楚地尽平川。
北客随南贾,吴樯间蜀船。
江侵平野断,风卷白沙旋。
欲问兴亡意,重城自古坚。 -
293.《次韵答孙侔》 宋·苏轼
十年身不到朝廷,欲伴骚人赋落英。
但得低头拜东野,不辞中路候渊明。
舣舟苕霅人安在,卜筑江淮计已成。
千里论交一言足,与君盖亦不须倾。 -
294.《送司勋子才丈赴梓州》 宋·苏轼
别日已苦迫,见日未可期。
曷不惜此日,相从把酒卮。
人生初甚乐,譬若枰上棋。
纵横听汝手,聚散岂吾知。 -
295.《海棠》 宋·王安石
桂宁辞月窟,桃合避仙源。
赠别难饶柳,忘忧好树萱。
轻轻飞燕舞,脉脉息妫言。
蕙陋虚侵径,梨凡浪占园。 -
296.《次韵酬宋中散二首》 宋·王安石
初见彤庭赐履双,便参东阁寄南邦。
时闻正论除疑网,每读高辞折慢幢。
陈迹欲寻无复日,旧恩思报有如江。
风流今见佳公子,投老心旌一片降。 -
297.《和刘贡甫燕集之作》 宋·王安石
冯侯天马壮不羁,韩侯白鹭下清池。
刘侯羽翰秋欲击,吴侯葩萼春争披。
沈侯玉雪照人洁,萧洒已见江湖姿。
唯予貌丑骇公等,自镜亦正如蒙倛。 -
298.《送庞签判》 宋·王安石
北都两去不辞勤,仕路论材况出群。
一相关藩尝负弩,三年通籍更从军。
清谈犹得当时事,遗爱应从此日闻。
我忆荆溪山最乐,看君摩翮上青云。 -
299.《送王詹叔利州路运判》 宋·王安石
王孙旧读五车书,手把山阳太守符。
未驾朱轓辞辇毂,却分金节佐均输。
人才自古常难得,时论如君岂久孤。
去去便看归奏计,莫嗟行路有崎岖。 -
300.《酬王伯虎》 宋·王安石
吾闻人之初,好恶尚无朕。
帝与凿耳目,贤愚遂殊品。
尔来百千年,转化薄愈甚。
父翁相贩卖,浮诈谁能审。