-
1.《次韵和秀上人游南五台(一作司空图诗)》 唐·郑谷
中峰曾到处,题记没苍苔。
振锡传深谷,翻经想旧台。
苍松临砌偃,惊鹿蓦溪来。
内殿评诗切,身回心未回。 -
2.《读守道诗》 宋·张耒
仁宗之初公有声,一世懦者闻之惊。
日行古义不顾俗,师事孙子传其经。
扫堂捧杖供贱役,侍师之坐随师行。
质疑问道无敢变,当世始知师与生。 -
3.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
4.《石鼓诗》 明·唐之淳
郡学旧辟雍,中有岐阳鼓。
古今所闻十,左右各惟五。
离离大星陨,兀兀坏云补。
累累营灶减,落落陈沙聚。 -
5.《方漕躬明挽诗三首》 宋·王炎
一节方将指,千兵竞力耕。
江淮如富实,河洛可经营。
许国忠诚切,谋身宠辱轻。
空遗今日恨,公论付台评。 -
6.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
7.《寄题郑熙宁夫玉轩》 宋·林表民
良玉本不琢,不音无希声。
观君命轩意,欲以诗自鸣。
君诗志古调,考击在差韺。
泠泠涧泉泣,切切溪条清。 -
8.《戴式之垂访村居》 宋·周弼
故人手持一缄书,扁舟清晨造我庐。
为问舟从何方来,欲应未卜先知应先长吁。
长安平旦朱门开,曳裾靸履喧春雷。
独有诗人货难售,朔雪寒风常满袖。 -
9.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
10.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。