-
81.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
82.《缘识》 宋·宋太宗
结束分朋相间错,立在殿庭还不弱。
锦绣为袍供奉仪,流星电转争挥霍。
文里乌巾皆一样,三春景色花荡颺。
承平此事比应难,盛世欢娱情好尚。 -
83.《缘识》 宋·宋太宗
君恩重,人心重,未知各各将何用?思量二事一般情,贤愚忧乐皆相踵。
大道不见是非心, -
84.《缘识》 宋·宋太宗
寻常无事信天缘,饶得憨痴满眼前。
名利世间多用意,愚迷不肯学先贤。 -
85.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二, -
86.《缘识》 宋·宋太宗
偃亚松,笔迹高,来更妙,甚奇特,三十年前曾收得。
上下度量有短长, -
87.《缘识》 宋·宋太宗
峄阳之山,传名日桐,六律相沿五音中。
七轸弦调皆是意,審详悮则亦如空。 -
88.《缘识》 宋·宋太宗
重阳佳节菊花贵,婀娜如金叶青翠。
傍篱傍落一婆娑,发在秋天为祥瑞。
引步登高甚奇见,想此仪形植霄汉。
恣情采折手中叉,满袖冠簪香不散。 -
89.《缘识》 宋·宋太宗
月光红燄影参差,九衢丽景意蹰踟。
车马往来殊无碍,几人相逐几人随。
天河夜静色如银,半拥红街半拥春。
山高市邑弦管处,烛残露湿伴香尘。 -
90.《缘识》 宋·宋太宗
月琴三柱四条水,圆魄移来混俗耳。
自古从今清且奇,五音一弄惊神鬼。
勾挑指下何织细,傍观侧听心先醉。
胡茄十八笑思归,悲风切切摇朱翠。 -
91.《缘识》 宋·宋太宗
精详语议四门开,舒惨阳和意外裁。
远见风尘思往事,无穷日月去还来。
乐耶指趣归三体,周旋道理遍九垓。
贤圣人天常法则,卿云岭上白皑皑。 -
92.《缘识》 宋·宋太宗
君子淡交如似水,小人交结甘如醴。
微窪浪息派分流,倏忽之间生谤毁。
但去骄矜添意气,贞松全胜凡花卉。
狂风秪是有尘埃,大海潮宗深无底。 -
93.《缘识》 宋·宋太宗
昆仑山上聚神仙,羽驾争行意不偏。
积雪远看欹下界,巅峰高认涌流泉。
真空的实难堪比,异景皆从造化迁。
秘密岂教容易辨,玄中之外更深玄。 -
94.《缘识》 宋·宋太宗
大丈夫兮兼文武。
君子能仁潜喜怒。
强明非是尽周旋,满眼真如不自取。
三春花卉正芬芳,发作痴迷我也狂。 -
95.《缘识》 宋·宋太宗
逢春便见野花亲,往覆闲忙旧路尘。
轮走蹄轻多少意,世途常似梦中人。 -
96.《缘识》 宋·宋太宗
高山石室半空嵌,选取灵芝草尽芟。
法意要修心一等,道情焉用口三缄。
丹砂保重开清境,白发相宜倚翠岩。
曩劫缘中因种在,布衣鹤袖凤来衔。 -
97.《缘识》 宋·宋太宗
青松本不树萧条,学士因何智自劳。
金水朗然明皎洁,雪山堆积就中高。
志心但觅三神药,凡目难观万时毫。
我独闲吟谁解意,悠哉丽日压灵鳌。 -
98.《缘识》 宋·宋太宗
泥丸本是命根宫,消息临时语话通。
大道比来行气术,其余效验藉阴功。
物情之理皆清净,造化玄微事莫同。
珍重此言深可意,腹中日运鼎花空。 -
99.《缘识》 宋·宋太宗
灵无知大道,极意思悠然。
摩日云中雁,潇湘水似天。
孤峰高远近,宝月莹团圆。
信解明开悟,青霄在目前。 -
100.《缘识》 宋·宋太宗
谁测玄机圣,天功地久长。
群生皆是性,道德有圆方。
妍丑随情意,於戏细酌量。
达人知澹薄,默默见非常。