-
101.《缘识》 宋·宋太宗
庶事情多感,光阴自古长。
贪痴何意遣,愚辈为谁忙。
红叶随时变,白头最易伤。
世途能及物,善德远馨香。 -
102.《缘识》 宋·宋太宗
终日穷经史,思惟事转深。
公忠怀士意,是理好相录。
聪慧玄高鉴,回邪枉用心。
从容闲岁月,学古便知今。 -
103.《缘识》 宋·宋太宗
法演双林下,凡情世眼观。
澹烟光雨际,孤月净云端。
意思皆时暂,纵横大教宽。
含情能息虑,物外不相干。 -
104.《缘识》 宋·宋太宗
紫陌红尘里,贪名利好争。
世情皆扰攘,大道甚纵横。
弦直终无曲,心邪自不平。
若能如遂意,复学法先生。 -
105.《缘识》 宋·宋太宗
真一生天地,因依认宿缘。
智高通理性,凡下少周旋。
语默何奇绝,幽深隐圣贤。
谁人解我意,大道寸心玄。 -
106.《缘识》 宋·宋太宗
豁意何清净,愚人不信迷。
石岩孤野鹤,仙路蹑云梯。
栋木生深谷,寒鸦入夜啼。
怡颜能待客,沽酒旋烹鸡。 -
107.《缘识》 宋·宋太宗
皆救眼前急,锥刀蕴利名。
愚心违善道,慧眼自分明。
大海波浪没,深山栋木成。
旁求存古意,后学法先生。 -
108.《缘识》 宋·宋太宗
得道超凡圣,逍遥本是缘。
群迷难解会,我且不虚传。
但信恒无断,精穷用意专。
審聪明譬喻,勿被俗情牵。 -
109.《答厉季平投诗有怀归乡之意》 宋·曾丰
词场凡马洗之空,学海波中得老龙。
尚韵许人赓白雪,正声惟我识黄钟。
素王不作无明主,贱子何之可附庸。
乌鹊正兹徒绕树,鹪{僚亻换焦}还更乞相容。 -
110.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。 -
111.《相和歌辞·苦哉行五首》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。 -
112.《相和歌辞·秋胡行》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东路陲。
时逢大道无难阻,君方游宦从陈汝。 -
113.《相和歌辞·决绝词三首》 唐·元稹
乍可为天上牵牛织女星,不愿为庭前红槿枝。
七月七日一相见,故心终不移。
那能朝开暮飞去,一任东西南北吹。 -
114.《相和歌辞·宫怨》 唐·长孙佐辅
窗前好树名玫瑰,去年花落今年开。
无情春色尚识返,君心忽断何时来。
忆昔妆成候仙仗,宫琐玲珑日新上。 -
115.《相和歌辞·莫愁曲》 唐·李贺
草生陇坂下,鸦噪城堞头。
何人此城里,城角栽石榴。
青丝系五马,黄金络双牛。
白鱼驾莲船,夜作十里游。 -
116.《相和歌辞·估客乐》 唐·元稹
估客无住著,有利身即行。
出门求火伴,入户辞父兄。
父兄相教示,求利莫求名。
求名有所避,求利无不营。 -
117.《舞曲歌辞·柘枝词三首》 唐·薛能
同营三十万,震鼓伐西羌。
战血粘秋草,征尘搅夕阳。
归来人不识,帝里独戎装。
悬军征拓羯,内地隔萧关。 -
118.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
119.《杂曲歌辞·出门行》 唐·元稹
兄弟同出门,同行不同志。
凄凄分岐路,各各营所为。
兄上荆山巅,翻石辨虹气。
弟沉沧海底,偷珠待龙睡。 -
120.《杂曲歌辞·定情篇》 唐·乔知之
共君结新婚,岁寒心未卜。
相与游春园,各随情所逐。
君念菖蒲花,妾感苦寒竹。
菖花多艳姿,寒竹有贞叶。