-
1.《题效奇》 宋·王柏
未识效奇处,得於诗卷间。
屋边环翠竹,窗外即青山。
月向女墙过,烟凝老树闲。
不缘心匠巧,何以发天悭。 -
2.《上元夜效小庾体同用春字》 唐·长孙正隐
薄晚啸游人,车马乱驱尘。
月光三五夜,灯焰一重春。
烟云迷北阙,箫管识南邻。
洛城终不闭,更出小平津。 -
3.《送张南史(效何记室体)》 唐·皇甫冉
马卿工词赋,位下年将暮。
谢客爱云山,家贫身不闲。
风波杳未极,几处逢相识。
富贵人皆变,谁能念贫贱。
岸有经霜草,林有故年枝。
俱应待春色,独使客心悲。 -
4.《送张南史(效何记室体)》 唐·皇甫冉
马卿工词赋,位下年将暮。
谢客爱云山,家贫身不闲。
风波杳未极,几处逢相识。
富贵人皆变,谁能念贫贱。
岸有经霜草,林有故年枝。
俱应待春色,独使客心悲。 -
5.《过梅里七首家…今列题于后·忆东郭居(效丘迟)》 唐·李绅
昔余过稚齿,从师昧知奥。
徒怀利物心,不获藏身宝。
曳娄一缝掖,出处劳昏早。
醒醉迷啜哺,衣裳辨颠倒。 -
6.《合欢带(效柳体)》 宋·仇远
令巍巍、一段风流。
看情性、忒温柔。
记是河桥曾识面,两凝情、欲问还羞。
沈吟半晌,蝉欹舞鬓,莺涩歌喉。 -
7.《次韵弟茂通效行见梅》 宋·范浚
好风催冷蕊,上番即芳葩。
春色独先得,年芳谁复别。
日边看暖艳,雪后识真花。
吟玩归来晚,江村月照沙。 -
8.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
9.《栖云楼晏坐效寒山偈(六首·滁仆阳太扑官舍》 明·殷迈
应迹寄人寰,凝神栖绝境。
识得铁牛机,垆焰如冰冷。 -
10.《丙寅十四首效韦苏州》 宋·黄庭坚
寺古老僧静,亭阴修竹多。
莱公作州日,部曲屡经过。
众推识公面,苍石眠绿莎。 -
11.《子瞻诗句妙一世乃云效庭坚体盖退之戏效孟郊》 宋·黄庭坚
我诗如曹郐,浅陋不成邦。
公如大国楚,吞五湖三江。
赤壁风月笛,玉堂云雾窗。
句法提一律,坚城受我降。 -
12.《杂诗效孙莘荖》 宋·王令
鱼虾无所能,动辄困人得。
蛟鲸能则乖,覆舟取人食。
龟鳖能谓殊,刳剥同一剧。
龙不入网罗,亦不为人识。 -
13.《伯骏同官以仆祷雨龙渊屡效百里荐岁熙和官曹》 宋·毛滂
荐岁熙和属卧龙,得分閒暇与君同。
春筐缕雪衾裯足,午甑吹珠颊辅丰。
蜥蜴举云谁汝信,商羊舞雨自言功。
州人欲识余霙雪,寄与飞廉百里风。 -
14.《以朝鸡送樊氏兄弟效鲁直体作两绝》 宋·王灼
平生自许屠龙学,岁晚拟作祝鸡翁。
长鸣公送君识取,腷腷膊膊风雨中。 -
15.《一春无日不饮遂作肺嗽效乐天体》 宋·李流谦
生与酒俱生,长与酒俱长。
行时酒在樽,坐时酒在盎。
一日不举酒,一日收不放。
春来身无事,结客鏖胜赏。 -
16.《秦侯不调累年识者叹息兹以规恢秘略亲简上知》 宋·杨冠卿
天骄饱肉气勇决,忆昨弯弧射汉月。
玉关保障烽燧惊,豺狼塞路人踪绝。
将军方著从事衫,指挥义士征河南。
设奇间道依嵩谷,百战崎岖不解骖。 -
17.《广文出新意得梅之全花实根叶谱入秀句辄效反》 宋·郑清之
东风不借半分力,老树丝窠罥寒织。
虚枝生白独也正,夜气归根吹以息。
个中洒洒无一尘,无眼界至无意识。
居然暗发定慧香,不取诸相了空色。 -
18.《菊坡叠遣梅什忽惠兰芽此变风也敢借前韵效楚》 宋·郑清之
霜雰雰风乍力,草变衰兮蛩罢织。
思秋兰兮委萧艾,望椒丘兮聊止息。
怅佳人兮既远,纷吾美兮谁识。
忽有人兮好修,遗予佩兮春色。 -
19.《效演雅》 宋·方岳
山溪斗折更蛇行,逗密穿幽见物情。
蜜为地花粮道绝,蚊知有雨阵图成。
饮风吸露蝉尸解,耸壑凌霄鹤骨轻。
鸜鹆能为祖仁舞,狎鸥欲与海翁盟。 -
20.《当可台邓士将赴类试作诗饯之因效其体》 宋·郭印
丹山采凤群鸣集,云外舒张览辉翼。
锦屏相望不千里,音中箫韶有人识。
朝家选举专一科,翰墨之工拔士多。
好将笔力觑天巧,斡旋正气回狂波。