-
1.《江西李君千能能和墨及画梅艮斋许以三奇而诗》 宋·楼钥
游艺无小大,要皆知本原。
后人率意作,终当愧前贤。
老潘妙对胶,法从玉局传。
或假季心名,空扫千镫烟。 -
2.《黄鲁直诗稿帖赞》 宋·岳珂
句法之奇,日炼月锻。
鸟轻之过疾讵稳,驴上之推敲未判。
长吉这心欲呕,弥明之息犹鼾。
天巧呈露风期汗漫。
予方遡诗派而未能,所以掩斯卷而三叹也。 -
3.《喜山甫相过》 宋·舒岳祥
阆风有诗派,一派落山房。
新思如春柳,另来庆更长。
相逢无可说,不见自难忘。
此是空圆意,雨余荷叶香。 -
4.《摸鱼子·买陂塘旋栽杨柳》 元·许有孚
买陂塘旋栽杨柳,佳人屡辍斋务。
扁舟荡漾亭深处,堪避片云疏雨。
明月渚。
有仙子凌波,解佩留芳屿。 -
5.《杭山八景》 宋·章鉴
内史名题古钓台,高风凛凛势崔嵬。
晚烟杨柳垂青缕,春雨桃花点绿苔。
百尺丝纶波荡漾,一宗诗派水潆洄。
何时来借閒灯览,涤尽尘襟万斛埃。 -
6.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
7.《四和》 宋·刘克庄
鲸吸仙人饮兴浓,尤嫌恶客懒迎逢。
逆风弱水三万里,梦雨高唐十二峰。
诗派相邀容入社,酒泉虽远愿移封。
葑田毕竟胜高仰,犹可躬耕佐大农。 -
8.《和张王臣登清斯亭韵三首》 宋·廖行之
一夜寒窗剪烛花,细寻诗派忆京华。
爱人欲赠两溪竹,吊古谁荒大泽葭。
味永黄鸡羹苦菜,香清沈水著榠樝。
拈来信手皆佳句,浩叹东洋渺际涯。 -
9.《题族子霆伯西征录》 宋·姚勉
閒味西征录,霜橙嚼脍虀。
俊声压湖北,诗派接江西。
镇日心相忆,何时手重携。
相期一樽酒,重与叩云溪。 -
10.《寄黄景咏》 宋·陈藻
仙翁早岁学吾乡,我到衰年客仞墙。
柳下和风今有惠,江西诗派又传黄。
幽居众仰仁山静,默坐身回佛日光。
人世大都如梦觉,虽然如梦话难忘。 -
11.《见东阁》 宋·刘黻
大唐诗派远,今复有唐人。
慎吐冰霜句,恐妨天地春。
闭门惟嗜古,养鹤亦甘贫。
未识孤高貌,梅花想逼真。 -
12.《和答诗十首·和分水岭》 唐·白居易
高岭峻棱棱,细泉流亹亹。
势分合不得,东西随所委。
悠悠草蔓底,溅溅石罅里。
分流来几年,昼夜两如此。 -
13.《新楼诗二十首·灵汜桥》 唐·李绅
灵汜桥边多感伤,分明湖派绕回塘。
岸花前后闻幽鸟,湖月高低怨绿杨。
能促岁阴惟白发,巧乘风马是春光。
何须化鹤归华表,却数凋零念越乡。 -
14.《奉和袭美太湖诗二十首·练渎(一云吴王开以练兵)》 唐·陆龟蒙
越恃君子众,大将压全吴。
吴将派天泽,以练舟师徒。
一镜止千里,支流忽然迂。
苍奁朿洪波,坐似冯夷躯。 -
15.《引泉诗(睦州龙兴观老君院作)》 唐·陆龟蒙
上嗣位六载,吾宗刺桐川。
余来拜旌戟,诏下之明年。
是时春三月,绕郭花蝉联。
岚盘百万髻,上插黄金钿。 -
16.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
17.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
18.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
19.《奉和袭美二游诗·徐诗》 唐·陆龟蒙
尝闻四书曰,经史子集焉。
苟非天禄中,此事无由全。
自从秦火来,历代逢迍邅。
汉祖入关日,萧何为政年。 -
20.《说诗八首》 清·宋湘
三百诗人岂有诗,都成绝唱沁心脾。
今人不讲源头水,只问支流派是谁。
涂脂传粉画长眉,按拍循腔疾复迟。
学过邯郸多少步,可怜挨户卖歌儿。